Gisteravond om kwart voor 11 zijn we weer op Schiphol aangekomen, waar taxi Paul ons stond op te wachten. De reis is boven verwachting goed verlopen. Het was nogal een reis: eerst 10 uur vliegen van Bangkok naar Moskou, daar 4 uur wachten en toen nog 3 uur naar Amsterdam.
In Bangkok hebben we helemaal niet hoeven wachten, we kwamen echt op het laatste moment aan. (we hadden al online ingecheckt en de tijd verder daarom erg krap berekend...) Gelukkig hadden we kinderen, anders hadden we heel lang bij de paspoortcontrole in de rij moeten staan (kinderen zijn echt 'magic' in Thailand "o, you have baby? Go to excecutive line")! Last call en hup het vliegtuig in.
Aeroflot is goed bevallen, alle vier onze eigen televisie/game computer met keus uit veel films en spellen. Ik heb 3 films kunnen kijken en ook nog 3 films die ik nog op mijn lijstje had staan, dus prima! Piet heeft 7x Tom & Jerry achter elkaar gekeken en verder pacman gespeeld. Suzie heeft ook Tom & Jerry gekeken en verder wat gezongen en op de grond gespeeld. Tussendoor af en toe wat eten (wat niet echt lekker was, maar ook niet echt vies, smaakte gewoon niet echt naar iets). De 4 uur op Moskou waren iets minder... Dat is een heel groot en kaal vliegveld met nix. Bij het boarden in Moskou viel Suzie in mijn armen in slaap. Ze heeft verder ook nix van het opstijgen, vliegen en landen meegekregen. Piet is na het opstijgen als een blok in slaap gevallen. (het was voor hem toen half 1 's nachts, dus hij deed het goed!).
De laatste dagen Bangkok waren fijn. We waren allevier wel een beetje op. Best intensief: 24 uur per dag met z'n vieren een maand lang! De laatste dag hebben we eerst bij het zwembad gechilled. 's Middags hadden we een fietstocht door China Town geboekt bij Co van Kessel. Bijna nog geen Nederlanders tegen gekomen, maar bij deze tour was de hele groep Nederlands! Je moet ook wel echt goed kunnen sturen en je zeker voelen op een fiets, aangezien je echt dwars over marktstraten volgepakt met mensen fietst en door hele smalle steegjes. Het was echt heel erg gaaf!! Twee hippe jonge Thaien (een jongen en een meisje) waren onze gidsen (1 voor en 1 achter). Onderweg stopten we bij tempels en hebben we zelfs nog een wens met wierook en zo gedaan bij Budha in een tempel die bekend stond voor mensen met gezondheidsproblemen (Suzie heeft het gezondheidsgebeuren gemist en heeft gewenst dat ze een prinses zou worden). Voor Suzie was de tour wat traumatisch, voor ons was het fijn dat ze mee was! Mensen keken vaak een beetje chagrijnig zo van 'daar heb je weer van die toeristen die per sé dwars door ons heen moeten fietsen', maar op het moment dat ze Suzie zagen... "o! baby! baby!" en begon iedereen te stralen en te lachen naar ons.
Maar nu dus weer in Nederland! Om 5.40 stonden de kinderen naast ons bed... Piet had erg veel zin om weer naar school te gaan. Joris en Suzie zijn de stad in om nieuwe schoenen voor Suzie te kopen (die staan nog bij de speelhoek in Chiang Daou). Ik heb vanmiddag Kanjertraining, dus gelijk weer aan de bak.
Aankomend weekend gaan we alweer naar een bungalowpark! Nu in Weert, nog voor het 40-jarig huwelijk van mijn ouders, samen met Karsten en Anneke en de kinderen. Maar dan zijn de bungalows voor een tijdje voorbij helaas!
woensdag 5 januari 2011
maandag 3 januari 2011
In de excecutive lounge van het Hilton in Bangkok
Ja ja, dat was ons kado van Karsten en Anneke: 2 nachten in een King excecutive suite in het Millenium Hilton!! We hadden eigenlijk ook nog een upgrade naar een suite met twee slaapkamers, maar daar moesten we tot 2 uur op wachten toen we na een nachtbusreis nogal sjofel aankwamen om half 8 's ochtends. Hier konden we gelijk in en laten we eerlijk zijn, deze suite is ongeveer de grootte van ons huis thuis! maar dan op de 27e verdieping (waar je alleen met de lift kan stoppen als je je excecutive pasje in de lift steekt!) met ronde ramen met daarachter bangkok en de rivier. Echt fantastisch. Op de vierde verdieping is een zwembad op het dak en op de 31e verdieping is een award winning 360 degrees bar waar wij om 6 uur gratis pre-dinner-cocktails kunnen drinken.
Maar genoeg over het Hilton, bij Ursula was het ook heel gaaf! Na 3 nachten Chiang Daou zijn we weer naar Chiang Mai gegaan in de lokale bus. Voor 40 baht (=1 euro) anderhalf uur in de bus. Prima! Het was 31 december, dus vooral allemaal voorbereidingen voor de nieuwjaarsparty gedaan. Ik ben samen met Ursula op de brommer naar de supermarkt voor buitenlanders geweest. Idioot zeg, je kunt daar gewoon alles kopen! Voor heel veel geld, daar niet van, maar het is er wel! Kersen zelfs. Wijn is hier heel duur, maar gek genoeg is de brut net zo duur. Wat brut ingeslagen en weer op de brommer. Nog van die gigantische rijstpapieren lantaarns gekocht onderweg (ik weet even niet meer de naam ervan) en wat vuurwerk.
Om 7 uur nog meegeweest naar een borrel van een partnerorganisatie van de We Women Foundation met allemaal Birmeze studenten en zo. Leuk om het even te zien en vooral de mensen met wie Ursula en Arjan werken.
Daarna oliebollen gebakken samen met Joris! We hadden een pak oliebollenmix en een busje poedersuiker meegezeuld, dus we moesten er aan geloven. Ze zijn heel goed gelukt! Alle buitenlanders waren erg onder de indruk van hoe lekker ze waren, in tegenstelling vooral tot hoe ze eruit zagen en wat de naam deed vermoeden (oil balls). Binnen no time waren ze op. Gelukkig hadden we er 2 bewaard voor de kinderen! Die hebben we om 12 uur wakker gemaakt. Vlakbij Ursula was een soort wedstrijd tussen professionele vuurwerklui, dus we hadden echt supermooi vuurwerk. En dan al die lampionnen die de lucht in gingen, dat was echt heel bijzonder. Wij hebben er ook 3 opgelaten, samen met de kinderen.
1 januari al vroeg weer op, nou ja, viel mee dit keer, was al 8 uur... 's middags zijn we nog met z'n allen naar een olifantenfarm gegaan. Arjan had een songtaew geregeld voor 600 baht (=12,50) voor 4 uur. Goeie deal! (hij ging alleen we kapot onderweg, maar het mannetje regelde een andere songtaew dus was ook zo weer opgelost) Dat hadden we nog beloofd. Ik kan het niemand aanbevelen, op 1 januari op een olifant te gaan rijden... Je doet het voor je kinderen... Die waren heel erg blij! Eerst olifanten voeren, daarna kijken naar hoe ze worden gewassen in de rivier (wat heel leuk was is dat er in de rivier mensen stonden met opgestroopte broekspijpen, speciaal om de drollen op te vangen in manden). Daarna was er een show waarin men de olifanten de meest onolifantachtige dingen liet doen, als: voetballen, dansen, mondharmonica spelen, schilderijen maken (en dan echt best wel mooie), darten, enz. En daarna het moment supreme: op een olifant! ursula, Arjan en joris gingen lekker in het cafe zitten en ik ging met de kinderen een ritje maken (er moest een volwassene mee). Suzie zei steeds: " ik zit op een olifant" en Piet zat meer stil te genieten.
's Avonds was het tijd om te gaan. Vooral Suzie was ontroostbaar. Tot aan het busstation heeft ze hartverscheurend gesnikt. Gate, een vriendin van Ursula had een hele luxe bus voor ons geboekt. Het was net een vliegtuig, met stewardess die eten en drinken uitdeelde en alles. Hele luxe fauteuils die min of meer in ligstand gingen. Maar ja, het blijft een bus, dus een feest was het niet (ik rook best vaak even een vlaag kots), maar voor een bus best aangenaam.
Gister zijn we naar de Grand Palace geweest. Erg indrukwekkend. Minpuntje was dat joris en ik een hele slechte afspraak hadden gemaakt en elkaar kwijt zijn geraakt (met ieder een kind, maar ik zonder geld/telefoon/schoenen die nog bij een tempel stonden die Joris op zou halen) en we elkaar in de brandende hitte tussen 10duizenden mensen moesten zoeken... Het was daar zo druk, echt niet te geloven.
Joris en de kinderen zijn in het zwembad, ik ga er ook maar eens heen. Vanmiddag gaan we fietsen door china town met Co van Kessel. Lijkt me heel gaaf!
Maar genoeg over het Hilton, bij Ursula was het ook heel gaaf! Na 3 nachten Chiang Daou zijn we weer naar Chiang Mai gegaan in de lokale bus. Voor 40 baht (=1 euro) anderhalf uur in de bus. Prima! Het was 31 december, dus vooral allemaal voorbereidingen voor de nieuwjaarsparty gedaan. Ik ben samen met Ursula op de brommer naar de supermarkt voor buitenlanders geweest. Idioot zeg, je kunt daar gewoon alles kopen! Voor heel veel geld, daar niet van, maar het is er wel! Kersen zelfs. Wijn is hier heel duur, maar gek genoeg is de brut net zo duur. Wat brut ingeslagen en weer op de brommer. Nog van die gigantische rijstpapieren lantaarns gekocht onderweg (ik weet even niet meer de naam ervan) en wat vuurwerk.
Om 7 uur nog meegeweest naar een borrel van een partnerorganisatie van de We Women Foundation met allemaal Birmeze studenten en zo. Leuk om het even te zien en vooral de mensen met wie Ursula en Arjan werken.
Daarna oliebollen gebakken samen met Joris! We hadden een pak oliebollenmix en een busje poedersuiker meegezeuld, dus we moesten er aan geloven. Ze zijn heel goed gelukt! Alle buitenlanders waren erg onder de indruk van hoe lekker ze waren, in tegenstelling vooral tot hoe ze eruit zagen en wat de naam deed vermoeden (oil balls). Binnen no time waren ze op. Gelukkig hadden we er 2 bewaard voor de kinderen! Die hebben we om 12 uur wakker gemaakt. Vlakbij Ursula was een soort wedstrijd tussen professionele vuurwerklui, dus we hadden echt supermooi vuurwerk. En dan al die lampionnen die de lucht in gingen, dat was echt heel bijzonder. Wij hebben er ook 3 opgelaten, samen met de kinderen.
1 januari al vroeg weer op, nou ja, viel mee dit keer, was al 8 uur... 's middags zijn we nog met z'n allen naar een olifantenfarm gegaan. Arjan had een songtaew geregeld voor 600 baht (=12,50) voor 4 uur. Goeie deal! (hij ging alleen we kapot onderweg, maar het mannetje regelde een andere songtaew dus was ook zo weer opgelost) Dat hadden we nog beloofd. Ik kan het niemand aanbevelen, op 1 januari op een olifant te gaan rijden... Je doet het voor je kinderen... Die waren heel erg blij! Eerst olifanten voeren, daarna kijken naar hoe ze worden gewassen in de rivier (wat heel leuk was is dat er in de rivier mensen stonden met opgestroopte broekspijpen, speciaal om de drollen op te vangen in manden). Daarna was er een show waarin men de olifanten de meest onolifantachtige dingen liet doen, als: voetballen, dansen, mondharmonica spelen, schilderijen maken (en dan echt best wel mooie), darten, enz. En daarna het moment supreme: op een olifant! ursula, Arjan en joris gingen lekker in het cafe zitten en ik ging met de kinderen een ritje maken (er moest een volwassene mee). Suzie zei steeds: " ik zit op een olifant" en Piet zat meer stil te genieten.
's Avonds was het tijd om te gaan. Vooral Suzie was ontroostbaar. Tot aan het busstation heeft ze hartverscheurend gesnikt. Gate, een vriendin van Ursula had een hele luxe bus voor ons geboekt. Het was net een vliegtuig, met stewardess die eten en drinken uitdeelde en alles. Hele luxe fauteuils die min of meer in ligstand gingen. Maar ja, het blijft een bus, dus een feest was het niet (ik rook best vaak even een vlaag kots), maar voor een bus best aangenaam.
Gister zijn we naar de Grand Palace geweest. Erg indrukwekkend. Minpuntje was dat joris en ik een hele slechte afspraak hadden gemaakt en elkaar kwijt zijn geraakt (met ieder een kind, maar ik zonder geld/telefoon/schoenen die nog bij een tempel stonden die Joris op zou halen) en we elkaar in de brandende hitte tussen 10duizenden mensen moesten zoeken... Het was daar zo druk, echt niet te geloven.
Joris en de kinderen zijn in het zwembad, ik ga er ook maar eens heen. Vanmiddag gaan we fietsen door china town met Co van Kessel. Lijkt me heel gaaf!
woensdag 29 december 2010
Koud man, het noorden!
We zitten nu in de bergen, in Chiang Daou, met Ursuala en Arjan. Het resort Chiang Dao Nest is heel erg mooi: bamboe bungalows en een prachtig aangelegde tuin met allemaal kronkelpaadjes. Vanuit iedere bungalow heb je uitzicht op bergen! We hebben twee bungalows naast elkaar. Er is een grote speelhoek voor kinderen, een zandbak en een zwembad (dat overigens zo koud is nu in december dat je er niet in kan helaas). Het eten is volledig westers, maar dan wel echt zo lekker dat mensen uit de wijde omtrek hier speciaal steak/eend/zalm/enz. komen eten.
26 december zijn we van Phuket naar Chang Mai gevlogen, met Air Asia. Dat was prima! Ursula stopte ons bij aankomst in een songtaeuw en scheurde er zelf vandoor op haar brommer. Bij hun thuis wachtte ons een echte broodmaaltijd met pindakaas, nutella, smeerkaas, enz. Dat was toch wel weer eens een maaltijd zonder moeilijke gezichten en gewoon eten!
's Avonds kwamen er allemaal vrienden van Arjan en Ursula (Thaien, Birmesen, een Oostenrijker, een Kroaat, een schotse, een Amerikaan, ...) en gingen we bbq-en. Lekker zeg!!! Ook heel gezellig.
De volgende dag hebben we een stuk of wat tempels gedaan. Het zijn er zo'n 450 in Chang Mai, wij hebben er denk ik wel zo'n 12 gedaan. De kinderen vonden het ook heel leuk, overal boeddha's zien en zo.
De 28e zijn we met de locale bus naar Chiang Daou gekomen. Dat was echt prima, keurige bus en maar 1,5 uur. Het laatste stukje met de songtauw. Het is hier echt mooi. Het klimaat doet me een beetje denken aan kamperen in de Vogezen: overdag mooi weer, in de zon zelfs best heet, maar 's avonds klappertandend voor de tent (hier dan bungalow). Gelukkig maken ze hier 2 grote vuren waar je omheen kan zitten! Toen de kinderen echt diep sliepen en wij echt verkleumd waren zijn we lekker bij het vuur gaan zitten.
Vandaag om 7 uur weer op (het is zo gek, we hebben niet echt een ritme hier, en de kinderen gaan toch best vaak laat naar bed, maar hun biologische klok is ook in Thailand op Thaise tijd 7 uur helaas...). Weer heerlijk westers ontbeten en toen naar een klooster op een berg gelopen. En daarna nog samen met Arjan en Ursula een "nature trail" gelopen naar een beroemde grot en tempelcomplex. Het klonk een beetje als een bospaadje, maar het was echt hard werken. Door het oerwoud, heel steil en soms ook echt even zoeken waar het pad nu eigenlijk liep! Maar wel mooi en gelukkig inderdaad de beloofde anderhalf uur, zelfs met kinderen en vaak uitrusten (en ruzie maken met Suzie dat ze niet in haar blote buik mocht/echt een stukje zelf moest lopen/blaadjes doen geen zeer dus gewoon doorlopen).
Joris en Ursula hadden geen zin in de grot, dus zijn Arjan, Piet, Suzie en ik erin gegaan. Dat was toch best spannend, met een gids met een olielampjes door soms echt nauwe gaten kruipen. De kinderen vonden het ook geweldig! En nog meer tempels, liggende boeddha's, zittende boeddha's, ze krijgen er geen genoeg van.
Bij thuiskomst is Joris ingestort. De kinderen heb ik opgedragen zichzelf te vermaken want eerlijk gezegd ben ik ook best wel een beetje dood. Arrie en Urrie volgens mij ook wel een beetje...
Morgen nog een dagje hier en overmorgen gaan we weer naar Chiang Mai. Daar oliebollen bakken! (hebben we een pak van meegezeuld, alsmede een busje poedersuiker!)
26 december zijn we van Phuket naar Chang Mai gevlogen, met Air Asia. Dat was prima! Ursula stopte ons bij aankomst in een songtaeuw en scheurde er zelf vandoor op haar brommer. Bij hun thuis wachtte ons een echte broodmaaltijd met pindakaas, nutella, smeerkaas, enz. Dat was toch wel weer eens een maaltijd zonder moeilijke gezichten en gewoon eten!
's Avonds kwamen er allemaal vrienden van Arjan en Ursula (Thaien, Birmesen, een Oostenrijker, een Kroaat, een schotse, een Amerikaan, ...) en gingen we bbq-en. Lekker zeg!!! Ook heel gezellig.
De volgende dag hebben we een stuk of wat tempels gedaan. Het zijn er zo'n 450 in Chang Mai, wij hebben er denk ik wel zo'n 12 gedaan. De kinderen vonden het ook heel leuk, overal boeddha's zien en zo.
De 28e zijn we met de locale bus naar Chiang Daou gekomen. Dat was echt prima, keurige bus en maar 1,5 uur. Het laatste stukje met de songtauw. Het is hier echt mooi. Het klimaat doet me een beetje denken aan kamperen in de Vogezen: overdag mooi weer, in de zon zelfs best heet, maar 's avonds klappertandend voor de tent (hier dan bungalow). Gelukkig maken ze hier 2 grote vuren waar je omheen kan zitten! Toen de kinderen echt diep sliepen en wij echt verkleumd waren zijn we lekker bij het vuur gaan zitten.
Vandaag om 7 uur weer op (het is zo gek, we hebben niet echt een ritme hier, en de kinderen gaan toch best vaak laat naar bed, maar hun biologische klok is ook in Thailand op Thaise tijd 7 uur helaas...). Weer heerlijk westers ontbeten en toen naar een klooster op een berg gelopen. En daarna nog samen met Arjan en Ursula een "nature trail" gelopen naar een beroemde grot en tempelcomplex. Het klonk een beetje als een bospaadje, maar het was echt hard werken. Door het oerwoud, heel steil en soms ook echt even zoeken waar het pad nu eigenlijk liep! Maar wel mooi en gelukkig inderdaad de beloofde anderhalf uur, zelfs met kinderen en vaak uitrusten (en ruzie maken met Suzie dat ze niet in haar blote buik mocht/echt een stukje zelf moest lopen/blaadjes doen geen zeer dus gewoon doorlopen).
Joris en Ursula hadden geen zin in de grot, dus zijn Arjan, Piet, Suzie en ik erin gegaan. Dat was toch best spannend, met een gids met een olielampjes door soms echt nauwe gaten kruipen. De kinderen vonden het ook geweldig! En nog meer tempels, liggende boeddha's, zittende boeddha's, ze krijgen er geen genoeg van.
Bij thuiskomst is Joris ingestort. De kinderen heb ik opgedragen zichzelf te vermaken want eerlijk gezegd ben ik ook best wel een beetje dood. Arrie en Urrie volgens mij ook wel een beetje...
Morgen nog een dagje hier en overmorgen gaan we weer naar Chiang Mai. Daar oliebollen bakken! (hebben we een pak van meegezeuld, alsmede een busje poedersuiker!)
zaterdag 25 december 2010
Phuket: een heel ander Taai Land (opa Toon-taal)
Leuk hoor, het Golddigger's Resort. Ik zit nu lekker aan het zwembad, ga zometeen maar weer s een shake bestellen, een koffieshake maar weer s denk ik :). De diavoorstelling bovenaan de blog is nu eindelijk een fotoalbum van onszelf! Om de een of andere reden lukt het niet meer om foto's in de blog zelf te plaatsen.
Gisteren hebben we weer 2 brommers gehuurd en hebben we Phuket verkend. Dat is wel heel wat anders dan op Ko Phayam zeg! In plaats van vriendelijke paadjes vierbaans snelwegen... Ik zal er maar niet meer over vertellen met het oog op de opa's en oma's.
We zijn naar een Gibbon Rehabilitation Center geweest, waar je kon lezen waar de opgevangen Gibbons zoal vandaan komen. Uit toeristenbars waar ze whiskey moesten drinken, of uit huizen waar ze als huisdier werden mishandeld omdat ze te agressief waren. Niet om vrolijk van te worden. We hebben er 1 'geadopteerd' voor een jaar, zodat hij weer fijn terug naar het bos begeleid kan worden. Verderop nog even naar een waterval gekeken. Voorbeeld van andere Phuket-toeristen: veel te bruine/rode mannen van middelbare leeftijd die in blote bast, dikke buik op slippers naar de apen en de waterval klepperen met een biertje in de hand...
Verder nog twee grote stempels ( Suzietaal voor tempels) bezocht Andere toeristen: bij de ene stempel met oa de roze olifant (zie foto's) helemaal niemand, de andere was een soort bedevaartoort voor Bhoedistische Chinezen en thaien die daar kwamen bidden en met de 'begraven gouden budha' op de foto gingen met de hele familie.(de budha blijft begraven, want volgens de overlevering is iedereen ziek geworden en dood gegaan die 'm heeft proberen op te graven).
Daarna weer naar het strand! Nu aan het einde van het Nai Yang strand (waar wij zitten). Eerst bij de Black Pearl een mango-marguerita gedronken en toen daarnaast Thais gegeten op het strand. Dat was echt fantastich. De tafels in ieder een eigen bamboe tentje op het strand en daarachter -onder de bomen - werden de heerlijkste dingen klaargemaakt. MMM! (de kinderen aten een hapje wite rijst)
Vandaag mogen de kinderen kiezen wat we gaan doen. Dat is makkelijk: in en om het zwembad. Ze zijn nu lekker in hun stickerboeken aan het plakken (Suzie plakt ze trouwens op haar tijger). Joris en ik lezen en laptoppen wat, dit is pas echt fijn Kertmis vieren! Al zou het natuurlijk nog veel leuker zijn als de familie hier ook was!
10 jaar geleden waren we trouwens ook op het strand, toen in Australië. Ik hoop dat de kinderen vanmiddag ook nog even naar het strand willen, dit is onze laatste dag in het zuiden! Morgenochtend vliegen we om half 11 naar Chang Mai, waar Arrie en Urrie ons komen halen met de songtaew.
Gisteren hebben we weer 2 brommers gehuurd en hebben we Phuket verkend. Dat is wel heel wat anders dan op Ko Phayam zeg! In plaats van vriendelijke paadjes vierbaans snelwegen... Ik zal er maar niet meer over vertellen met het oog op de opa's en oma's.
We zijn naar een Gibbon Rehabilitation Center geweest, waar je kon lezen waar de opgevangen Gibbons zoal vandaan komen. Uit toeristenbars waar ze whiskey moesten drinken, of uit huizen waar ze als huisdier werden mishandeld omdat ze te agressief waren. Niet om vrolijk van te worden. We hebben er 1 'geadopteerd' voor een jaar, zodat hij weer fijn terug naar het bos begeleid kan worden. Verderop nog even naar een waterval gekeken. Voorbeeld van andere Phuket-toeristen: veel te bruine/rode mannen van middelbare leeftijd die in blote bast, dikke buik op slippers naar de apen en de waterval klepperen met een biertje in de hand...
Verder nog twee grote stempels ( Suzietaal voor tempels) bezocht Andere toeristen: bij de ene stempel met oa de roze olifant (zie foto's) helemaal niemand, de andere was een soort bedevaartoort voor Bhoedistische Chinezen en thaien die daar kwamen bidden en met de 'begraven gouden budha' op de foto gingen met de hele familie.(de budha blijft begraven, want volgens de overlevering is iedereen ziek geworden en dood gegaan die 'm heeft proberen op te graven).
Daarna weer naar het strand! Nu aan het einde van het Nai Yang strand (waar wij zitten). Eerst bij de Black Pearl een mango-marguerita gedronken en toen daarnaast Thais gegeten op het strand. Dat was echt fantastich. De tafels in ieder een eigen bamboe tentje op het strand en daarachter -onder de bomen - werden de heerlijkste dingen klaargemaakt. MMM! (de kinderen aten een hapje wite rijst)
Vandaag mogen de kinderen kiezen wat we gaan doen. Dat is makkelijk: in en om het zwembad. Ze zijn nu lekker in hun stickerboeken aan het plakken (Suzie plakt ze trouwens op haar tijger). Joris en ik lezen en laptoppen wat, dit is pas echt fijn Kertmis vieren! Al zou het natuurlijk nog veel leuker zijn als de familie hier ook was!
10 jaar geleden waren we trouwens ook op het strand, toen in Australië. Ik hoop dat de kinderen vanmiddag ook nog even naar het strand willen, dit is onze laatste dag in het zuiden! Morgenochtend vliegen we om half 11 naar Chang Mai, waar Arrie en Urrie ons komen halen met de songtaew.
donderdag 23 december 2010
alweer een ander strand, nu wat meer Noordwijk op z'n Thais
Het plan was 6 dagen op Ko Yao Yai te blijven, aangezien de kinderen het toch wat slecht trekken dat verkassen steeds. Piet zei: "de eerste nacht slaap ik steeds niet zo goed, dan moet ik weer wennen". Suzie denkt bij iedere verhuizing dat we nu dan eindelijk naar Ursjula gaan, of weer naar Utrecht. Piet heeft ook wat heimwee sinds vandaag, praat steeds over wat hij allemaal mist (speelgoed en vriendjes).
Maar goed, we bleken aan de verkeerde kant van het eiland te zitten. Het uitzicht was fantastisch (limestonerotsen overal) en ons huisje ook (nieuw, van hout, met buitenbadkamer (piet: "er zit een gat in de badkamer mama!"). De zee was een soort waddenzee, met modderplaten bij eb en golven en stroming bij vloed. En het strand zat achter een muur, waar bij vloed de golven tegenaan beuken zeg maar. Als je naar dit eiland gaat, ga dan naar de ander kant, naar het Yao yai Resort! Zijn we geweest, supermooi strand en de eigenaar spreekt Nederlands want heeft in een grijs verleden in nederland gewoond. (hij is Frans denk ik?)
Bij eb zit de hele modderplaat vol met krabben, en dan echt hele grote! Die heel hard kunnen lopen! We hadden visnetjes voor Piet en Suzie gekocht en die zijn druk bezig geweest krabben vangen. Zeer verschillende tactieken: Piet ging hard rennen en Suzie legde haar netje op een krabbenhol en ging wachten tot hij naar boven zou komen. Piet had er één en kwam naar me toe en zei dat ik aan de meneer van het resort moest vragen of hij deze voor hem klaar wilde maken. Piet had wel zin in zo'n krab. De meneer zei vervolgens ze niet eetbaar waren. Diep teleurgesteld heeft Piet de krab dan maar weer laten lopen...
Dag 1 op het eiland hebben we 's ochtens gezwommen en 's middags zijn we op 2 brommers het eiland over geweest. Echt niet toeristisch inderdaad hier. Alleen dorpjes met vissers en zo. Wel leuk! We waren echt nog een bezienswaardigheid.
Dag 2 zijn we met een mannetje van het resort met een boot rond gaan varen. We zouden ook snorkelen en ons was verzekerd dat er ook kinderduikbrillen zouden zijn. Dat bleek dus niet het geval te zijn. Typisch! 3x navragen en steeds horen 'yes yes, have mask voor babies'. Het water was ook iets te wild om echt te kunnen snorkelen. Jammer! De tocht was echt fantastisch. Overal eilandjes met geheime ingangen en strandjes. Maar ja, het is wel Phuket/Krabi, dus eenmaal de geheime ingang in en daar lagen dan nog 10 boten vol toeristen! En ook het strandje was een soort Scheveningen qua drukte! Maar dan wel echt fantastisch mooi. Hagelwit, rotsen erom heen, turquoise zee, toch nog wat gestreepte visjes gezien...
Dag 2 's avonds dacht ik wel 'en wat gaan we nu doen?', dus besloten om verder te trekken. We wilden zeker niet meer reizen, dus het moest richting vliegveld zijn. Daar vertrekken we de 26e naar Chang Mai, naar Ursula en Arjan!! Die echt een kerstfeest gaan geven met bbq en allemaal lui!
Lonely Planet erbij en op Travelfish.org gekeken en zo op het Golddigger's Resort gekomen ("for families on a budget" volgens Travelfish) 5 km van het vliegveld, aan het strand. We wilden nu weer eens iets voor de kinderen. Die natuur kan hun gestolen worden en die Thaise cultuur ook. Een zwembad en pizza/patat is wat zij willen. Nou prima, dat hebben ze ook wel weer verdiend.
Toen we wilden betalen bleken beide pinautomaten op het eiland het niet te doen (Joris was op een geleende brommer even heen en weer gescheurd). Betalen met creditcard kon alleen met pin en die weet ik niet... Hoe dan betalen? Daar zijn ze in Thailand heel makkelijk in! Dit gingen we pinnen op Phuket en dan aan de taxichauffeur daar geven en die zou het dan wel weer doorgeven aan Thiwson (het resort op Yao yai).
De reis was voor het eerst echt kort. Eerst in de songtuaew naar de pier (onderweg kwam nog een mannetje op de brommer langszij om onze zonnehoedjes aan te reiken), half uurtje in de speedboot naar Bang Rong (noord-Phuket) en nog een half uurtje in een 'taxi' (vriendje van onze vorige resorteigenaar). Eerst langs 4 pinautomaten en toen naar Golddiggers.
En het is hier eigenlijk best heel erg leuk! Wij zitten in de budgetkamer, een soort ghettoblok met ventilator, aangebouwd aan het eigenlijke resort dat rondom het zwembad is opgezet. Even de openbare weg langs, via het prikkeldraad en we zijn bij onze kamer. We hebben wel een slaapkamer en een woonkamer, dus voor het eerst gescheiden slapen!
Het strand is een dikke 20 minuten lopen en bestaat uit een hele rij strandstoelen met parasols, donkerbruin verbrande Europeanen en verkopers die langs de strandstoelen lopen. Maar er gebeurt wat, dus de kinderen waren blij. En het water is hier fantastisch (het strand ook hoor, vergeleken bij Scheveningen...) Iedere 10 minuten vliegt er een vliegtuig vlak over de zee, dus dat vindt vooral Piet geweldig.
's Avonds voor het eerst echt op het strand gegeten, aan een tafeltje in het zand met onze blote voeten in het zand. De kinderen patat en saté (kip op een stokje) en wij lekkere curries en zo. En een echte cocktail, een Devil nr 1 met thaise kruiden en spijzen MMM!
Het paadje terug was onverlicht met wel veel brommerverkeer, dus dat was een beetje spannend...
Nog twee dagen Phuket en dan zijn de stranddagen voorbij!
NB dat met die foto's lukt opeens niet meer zo goed. We doen ons best!
Maar goed, we bleken aan de verkeerde kant van het eiland te zitten. Het uitzicht was fantastisch (limestonerotsen overal) en ons huisje ook (nieuw, van hout, met buitenbadkamer (piet: "er zit een gat in de badkamer mama!"). De zee was een soort waddenzee, met modderplaten bij eb en golven en stroming bij vloed. En het strand zat achter een muur, waar bij vloed de golven tegenaan beuken zeg maar. Als je naar dit eiland gaat, ga dan naar de ander kant, naar het Yao yai Resort! Zijn we geweest, supermooi strand en de eigenaar spreekt Nederlands want heeft in een grijs verleden in nederland gewoond. (hij is Frans denk ik?)
Bij eb zit de hele modderplaat vol met krabben, en dan echt hele grote! Die heel hard kunnen lopen! We hadden visnetjes voor Piet en Suzie gekocht en die zijn druk bezig geweest krabben vangen. Zeer verschillende tactieken: Piet ging hard rennen en Suzie legde haar netje op een krabbenhol en ging wachten tot hij naar boven zou komen. Piet had er één en kwam naar me toe en zei dat ik aan de meneer van het resort moest vragen of hij deze voor hem klaar wilde maken. Piet had wel zin in zo'n krab. De meneer zei vervolgens ze niet eetbaar waren. Diep teleurgesteld heeft Piet de krab dan maar weer laten lopen...
Dag 1 op het eiland hebben we 's ochtens gezwommen en 's middags zijn we op 2 brommers het eiland over geweest. Echt niet toeristisch inderdaad hier. Alleen dorpjes met vissers en zo. Wel leuk! We waren echt nog een bezienswaardigheid.
Dag 2 zijn we met een mannetje van het resort met een boot rond gaan varen. We zouden ook snorkelen en ons was verzekerd dat er ook kinderduikbrillen zouden zijn. Dat bleek dus niet het geval te zijn. Typisch! 3x navragen en steeds horen 'yes yes, have mask voor babies'. Het water was ook iets te wild om echt te kunnen snorkelen. Jammer! De tocht was echt fantastisch. Overal eilandjes met geheime ingangen en strandjes. Maar ja, het is wel Phuket/Krabi, dus eenmaal de geheime ingang in en daar lagen dan nog 10 boten vol toeristen! En ook het strandje was een soort Scheveningen qua drukte! Maar dan wel echt fantastisch mooi. Hagelwit, rotsen erom heen, turquoise zee, toch nog wat gestreepte visjes gezien...
Dag 2 's avonds dacht ik wel 'en wat gaan we nu doen?', dus besloten om verder te trekken. We wilden zeker niet meer reizen, dus het moest richting vliegveld zijn. Daar vertrekken we de 26e naar Chang Mai, naar Ursula en Arjan!! Die echt een kerstfeest gaan geven met bbq en allemaal lui!
Lonely Planet erbij en op Travelfish.org gekeken en zo op het Golddigger's Resort gekomen ("for families on a budget" volgens Travelfish) 5 km van het vliegveld, aan het strand. We wilden nu weer eens iets voor de kinderen. Die natuur kan hun gestolen worden en die Thaise cultuur ook. Een zwembad en pizza/patat is wat zij willen. Nou prima, dat hebben ze ook wel weer verdiend.
Toen we wilden betalen bleken beide pinautomaten op het eiland het niet te doen (Joris was op een geleende brommer even heen en weer gescheurd). Betalen met creditcard kon alleen met pin en die weet ik niet... Hoe dan betalen? Daar zijn ze in Thailand heel makkelijk in! Dit gingen we pinnen op Phuket en dan aan de taxichauffeur daar geven en die zou het dan wel weer doorgeven aan Thiwson (het resort op Yao yai).
De reis was voor het eerst echt kort. Eerst in de songtuaew naar de pier (onderweg kwam nog een mannetje op de brommer langszij om onze zonnehoedjes aan te reiken), half uurtje in de speedboot naar Bang Rong (noord-Phuket) en nog een half uurtje in een 'taxi' (vriendje van onze vorige resorteigenaar). Eerst langs 4 pinautomaten en toen naar Golddiggers.
En het is hier eigenlijk best heel erg leuk! Wij zitten in de budgetkamer, een soort ghettoblok met ventilator, aangebouwd aan het eigenlijke resort dat rondom het zwembad is opgezet. Even de openbare weg langs, via het prikkeldraad en we zijn bij onze kamer. We hebben wel een slaapkamer en een woonkamer, dus voor het eerst gescheiden slapen!
Het strand is een dikke 20 minuten lopen en bestaat uit een hele rij strandstoelen met parasols, donkerbruin verbrande Europeanen en verkopers die langs de strandstoelen lopen. Maar er gebeurt wat, dus de kinderen waren blij. En het water is hier fantastisch (het strand ook hoor, vergeleken bij Scheveningen...) Iedere 10 minuten vliegt er een vliegtuig vlak over de zee, dus dat vindt vooral Piet geweldig.
's Avonds voor het eerst echt op het strand gegeten, aan een tafeltje in het zand met onze blote voeten in het zand. De kinderen patat en saté (kip op een stokje) en wij lekkere curries en zo. En een echte cocktail, een Devil nr 1 met thaise kruiden en spijzen MMM!
Het paadje terug was onverlicht met wel veel brommerverkeer, dus dat was een beetje spannend...
Nog twee dagen Phuket en dan zijn de stranddagen voorbij!
NB dat met die foto's lukt opeens niet meer zo goed. We doen ons best!
maandag 20 december 2010
Ko Yao Yai: geen stempels meer maar de roep van de moskee
We hebben het niet gedaan, naar Surin. We vonden het veel te duur en we weten niet goed hoe relaxed dat gaat zijn, snorkelen met kinderen die nog niet kunnen zwemmen. Vandaar dat we hebben besloten gelijk door te gaan naar Khao Sok National Park. Dat was een hele reis! Een stuk langer dan we hadden ingeschat. We vertrokken om half 9 op de brommer en waren tegen 4 uur in ons huisje in Khao Sok.
Van de brommer op de speedboot (scheelde 10 euro met de gewone boot, maar was een half uur ipv twee uur, en aangezien de kinderen op een boot zitten heeeeeeeel saai vinden...). En zo wisten we ook zeker dat we de bus van 10.30 konden halen. Op het vaste land in een 'taxi' (dat is hier eigenlijk altijd een particulier die bij verdient) naar het busstation. Daar inderdaad met de bus, overstap in Takua Pah. Daar heeft Joris een Thaise simkaart gescoord voor 100 Baht (=€2,50) inclusief 200 belminuten. Goeie deal! Gelijk gebeld naar Treetops River Huts Resort (gevonden in de LP) en een kamer geboekt voor 700 Baht. De reden was meer dat we dan opgehaald werden bij de weg, waar je met de bus wordt gedropt en dan niet 2 km hoeft te lopen!
Het resort en de kamer waren prima. Het dichtst bij de ingang van het park en ook bij de 'hoofdstraat' met de restaurantjes en de internetcafés en zo. Alleen geen westers ontbijt en boterhammen met jam en zo. Daarvoor gingen we naar een restaurantje iets terug, daar hadden ze zelfs echte cappuchino's! En echte Dutchies, voor de Dutchies. (=bakje yoghurt, met suiker, dus de kinderen vonden het heerlijk). Alles van zuivel in hier van het merk Dutch Windmill trouwens.
Bij het ontbijt de volgende dag ontmoeten we daar een andere Dutchies, met een dochter van 5 (ook met witte haren!) en een zoon van bijna 2. Piet en dat meisje trokken gelijk enorm naar elkaar toe. We hadden allebei het plan naar een waterval in het park te lopen (zo'n 3 km.) en zowel Piet als dat meisje vroegen of we dan niet samen konden gaan. (wel allebei fluisterend tegen de ouders natuurlijk). Goed plan.
Het was een behoorlijke wandeling en dan blijkt wel weer hoe stoer Piet is! Hij loopt het gewoon, net zo snel als de grote mensen, zonder te zeuren. Suzie daarentegen...
Onderweg eerst gezwommen bij een zwemplek in de rivier, daarna door naar de waterval. Mooi hoor! Maar best een zware wandeling met steile helllingen en een slecht pad.
Terug wilden de kinderen absoluut nog geen afscheid nemen, Piet was alweer uitgenodigd door z'n nieuwe vriendinnetje, dus afgesproken om eind van de middag bij hun langs te gaan. Was zeker een kwartier lopen (over een pad waar we later hoorden van twee meisjes dat ze daar bijna op een cobra hadden getrapt), maar kan het iedereen aanbevelen, gave plek! arts riverview lodge Aan de rand van het park, waar veel apen zitten en waar je een zwemplek hebt (de Monkey Hole) met een touw waar je aan kan slingeren. (Volgens Piet was die eigenlijk voor de apen:)). Heel gezellig: zwemmen, bier drinken, o ja, we hebben kinderen, waar zijn ze eigenlijk? Eten, en om een uur of 9 door de stromende regen in het stikdonker over eerder genoemd pad (gelukkig zonder cobra's en met zaklamp) weer naar huis.
De volgende dag, zaterdag, gingen we op een tweedaagse lake & jungle tour in het park. Zaten nog 2 Nederlandse net afgestudeerde dames (type: onze buurmeisjes) en een Ierse jongen in onze groep. Eerst een uur in de songtaew naar het meer en daar anderhalf uur op een longtailboot naar een rij drijvende hutten. Dat was echt heel erg mooi. We gingen eerst zwemmen en lunchen (rijst, heerlijk! De kinderen vonden het maar raar. Piet: 'hoezo kun je hier niet zelf bepalen wat je wilt eten?').
Daarna gingen we hiken in de jungle met de gids. De anderen gingen door een grot, wij konden dat niet ivm de kinderen. Was spannend, met vaak door riviertjes waden en zo. Suzie zat in de rugdrager, Piet heeft alles zelf gelopen, met hulp en vaak hand van de gids. Niet echt dieren gezien, maar wel mooie natuur! Het regende een beetje, wat het regenwoudidee wel echter maakte.
's Avonds weer heerlijk gegeten: curry, hele vis, omelet, glass noodle salad, mmm. De kinderen weer niet gegeten, rare lui. En 's avond op nachtsafari! Spannend hoor, in de boot met een enorm sterke zaklamp op zoek naar dieren. We hebben een luiaard gezien en veel toekans.
Slapen in ons drijvende hutje was heel leuk! En om 7 uur weer in de boot op ochtendsafari. Nu Gibbonaapjes gezien, gaaf hoor. Zwemmen, relaxen, canoën en alweer weg. In de boot over het meer en weer een stuk lopen, over een berg heen. Weer heel mooi! Lunchen en weer naar het vaste land.
Vandaag zijn we naar Ko yao Yai gegaan. Maar een minivan geboekt naar Krabi. Wel zo makkelijk. 2 uurtjes. Daar zagen we gelijk het verschil: we waren nu echt in toeristenland aangekomen. Voor veel geld wilde iemand ons wel naar de pier brengen. (1000 Baht= €25!!) Hij vond het wel vreemd dat we daar heen wilden, daar ging alleen een boot voor locals. Hoezo waren we niet via Phuket gegaan??
En dat klopte wel! Alle andere toeristen die uit de 80 andere minivans kwamen gingen naar Krabi zelf, Ko Lanta, Ko Pi Pi, alleen wij niet. En het was inderdaad een boot met alleen locals erop, allemaale moslims hier. Wel anderen dan in Utrecht! Met veelkleurige hoofddoeken met kraaltjes en pailetten overal. De mensen hier zijn niet zo van het lachen, maar weet niet of dat met moslim te maken heeft?? Wel nog steeds van het even de kinderen aanraken. Aangekomen werd Suzie alweer op de arm genomen door iemand en de kade opgedragen! ze vindt het geweldig.
In een taxi naar het tewson resort (dat had ik geboekt in een zeer moeizaam telefoongesprek). Heel mooi hier! Het weer iets minder, en de zee is weg 's middags, maar aan de foto's te zien gaat het mooi worden hier. Piet trekt het nu echt niet meer dat ik nog steeds aan het typen ben en begint nu echt te stressen dat ik moet helpen met het kunstwerk dat hij met Joris en Suzie op het strand aan het maken is. Grote krabben hier!!!
Zometeen nog wat foto's erbij, tot later!
Van de brommer op de speedboot (scheelde 10 euro met de gewone boot, maar was een half uur ipv twee uur, en aangezien de kinderen op een boot zitten heeeeeeeel saai vinden...). En zo wisten we ook zeker dat we de bus van 10.30 konden halen. Op het vaste land in een 'taxi' (dat is hier eigenlijk altijd een particulier die bij verdient) naar het busstation. Daar inderdaad met de bus, overstap in Takua Pah. Daar heeft Joris een Thaise simkaart gescoord voor 100 Baht (=€2,50) inclusief 200 belminuten. Goeie deal! Gelijk gebeld naar Treetops River Huts Resort (gevonden in de LP) en een kamer geboekt voor 700 Baht. De reden was meer dat we dan opgehaald werden bij de weg, waar je met de bus wordt gedropt en dan niet 2 km hoeft te lopen!
Het resort en de kamer waren prima. Het dichtst bij de ingang van het park en ook bij de 'hoofdstraat' met de restaurantjes en de internetcafés en zo. Alleen geen westers ontbijt en boterhammen met jam en zo. Daarvoor gingen we naar een restaurantje iets terug, daar hadden ze zelfs echte cappuchino's! En echte Dutchies, voor de Dutchies. (=bakje yoghurt, met suiker, dus de kinderen vonden het heerlijk). Alles van zuivel in hier van het merk Dutch Windmill trouwens.
Bij het ontbijt de volgende dag ontmoeten we daar een andere Dutchies, met een dochter van 5 (ook met witte haren!) en een zoon van bijna 2. Piet en dat meisje trokken gelijk enorm naar elkaar toe. We hadden allebei het plan naar een waterval in het park te lopen (zo'n 3 km.) en zowel Piet als dat meisje vroegen of we dan niet samen konden gaan. (wel allebei fluisterend tegen de ouders natuurlijk). Goed plan.
Het was een behoorlijke wandeling en dan blijkt wel weer hoe stoer Piet is! Hij loopt het gewoon, net zo snel als de grote mensen, zonder te zeuren. Suzie daarentegen...
Onderweg eerst gezwommen bij een zwemplek in de rivier, daarna door naar de waterval. Mooi hoor! Maar best een zware wandeling met steile helllingen en een slecht pad.
Terug wilden de kinderen absoluut nog geen afscheid nemen, Piet was alweer uitgenodigd door z'n nieuwe vriendinnetje, dus afgesproken om eind van de middag bij hun langs te gaan. Was zeker een kwartier lopen (over een pad waar we later hoorden van twee meisjes dat ze daar bijna op een cobra hadden getrapt), maar kan het iedereen aanbevelen, gave plek! arts riverview lodge Aan de rand van het park, waar veel apen zitten en waar je een zwemplek hebt (de Monkey Hole) met een touw waar je aan kan slingeren. (Volgens Piet was die eigenlijk voor de apen:)). Heel gezellig: zwemmen, bier drinken, o ja, we hebben kinderen, waar zijn ze eigenlijk? Eten, en om een uur of 9 door de stromende regen in het stikdonker over eerder genoemd pad (gelukkig zonder cobra's en met zaklamp) weer naar huis.
De volgende dag, zaterdag, gingen we op een tweedaagse lake & jungle tour in het park. Zaten nog 2 Nederlandse net afgestudeerde dames (type: onze buurmeisjes) en een Ierse jongen in onze groep. Eerst een uur in de songtaew naar het meer en daar anderhalf uur op een longtailboot naar een rij drijvende hutten. Dat was echt heel erg mooi. We gingen eerst zwemmen en lunchen (rijst, heerlijk! De kinderen vonden het maar raar. Piet: 'hoezo kun je hier niet zelf bepalen wat je wilt eten?').
Daarna gingen we hiken in de jungle met de gids. De anderen gingen door een grot, wij konden dat niet ivm de kinderen. Was spannend, met vaak door riviertjes waden en zo. Suzie zat in de rugdrager, Piet heeft alles zelf gelopen, met hulp en vaak hand van de gids. Niet echt dieren gezien, maar wel mooie natuur! Het regende een beetje, wat het regenwoudidee wel echter maakte.
's Avonds weer heerlijk gegeten: curry, hele vis, omelet, glass noodle salad, mmm. De kinderen weer niet gegeten, rare lui. En 's avond op nachtsafari! Spannend hoor, in de boot met een enorm sterke zaklamp op zoek naar dieren. We hebben een luiaard gezien en veel toekans.
Slapen in ons drijvende hutje was heel leuk! En om 7 uur weer in de boot op ochtendsafari. Nu Gibbonaapjes gezien, gaaf hoor. Zwemmen, relaxen, canoën en alweer weg. In de boot over het meer en weer een stuk lopen, over een berg heen. Weer heel mooi! Lunchen en weer naar het vaste land.
Vandaag zijn we naar Ko yao Yai gegaan. Maar een minivan geboekt naar Krabi. Wel zo makkelijk. 2 uurtjes. Daar zagen we gelijk het verschil: we waren nu echt in toeristenland aangekomen. Voor veel geld wilde iemand ons wel naar de pier brengen. (1000 Baht= €25!!) Hij vond het wel vreemd dat we daar heen wilden, daar ging alleen een boot voor locals. Hoezo waren we niet via Phuket gegaan??
En dat klopte wel! Alle andere toeristen die uit de 80 andere minivans kwamen gingen naar Krabi zelf, Ko Lanta, Ko Pi Pi, alleen wij niet. En het was inderdaad een boot met alleen locals erop, allemaale moslims hier. Wel anderen dan in Utrecht! Met veelkleurige hoofddoeken met kraaltjes en pailetten overal. De mensen hier zijn niet zo van het lachen, maar weet niet of dat met moslim te maken heeft?? Wel nog steeds van het even de kinderen aanraken. Aangekomen werd Suzie alweer op de arm genomen door iemand en de kade opgedragen! ze vindt het geweldig.
In een taxi naar het tewson resort (dat had ik geboekt in een zeer moeizaam telefoongesprek). Heel mooi hier! Het weer iets minder, en de zee is weg 's middags, maar aan de foto's te zien gaat het mooi worden hier. Piet trekt het nu echt niet meer dat ik nog steeds aan het typen ben en begint nu echt te stressen dat ik moet helpen met het kunstwerk dat hij met Joris en Suzie op het strand aan het maken is. Grote krabben hier!!!
Zometeen nog wat foto's erbij, tot later!
woensdag 15 december 2010
Ko Payam, het "ko samui van de jaren 80"
Hallo!
Ik zit hier nu met een ananasshake aan het strand. Joris en de kinderen zijn aan het zwemmen in de badwaterwarme zee. Ingeplugd, dat wel, wachten al een paar dagen op een werkende router waardoor er wifi zou zijn, maar lang genoeg gewacht en maar even de hoofdkabel van het resort ingeplugd!
het is hier echt fantastisch. In Ranong werden we om half 9 (Thaien zijn echt stipt,alles gaat altijd echt precies op tijd!) opgehaald bij ons hotel door iemand van het Vijit Resort, waar we via de telefoon hadden gereserveerd.
het hotel zat vol gasten die allemaal naar Ko Payam of Ko Chang gingen, of voor een 'visa-run' naar Birma. Bij het ontbijt (toast met jam, eieren, oploskoffie, sinaasappelsap die lang op zich liet wachten en bleek te worden opgehaald dooor iemand op de brommer) kwam een Nederlander (type 'is er iets buiten Amsterdam?') vragen of er cappuchino was en of de sinaasappelsap vers geperst was. Waarop Joris mij vroeg: "zouden de croissants al klaar zijn?" (je moet je voorstellen dat we in een soort zelf in elkaar geknutselde keet zaten). De jongen verstond het houtje touwtje engels natuurlijk niet, waarop hij de keuken in verdween om daar de boel te inspecteren...
Om stipt half 10 ging de boot, een ritje van zo'n 2 uur. Aan de rechterkant was Birma te zien. De kinderen vonden het heel saai op de boot! Onderweg veel wolken, zelfs een spatje regen...
Op Ko Payam zijn geen auto's, dus we moesten met de brommertaxi. Piet voorop bij een kerel, ik achterop met m'n rugzak om. Joris rugzak werd bij iemand anders voorop genomen, Suzie tussenin en Joris achterop. Geen tijd om na te denken, voor je het weet ben je onderweg! Smalle paadjes, gewoon wat betonplaten achter elkaar. En bij iedere bocht even toeteren...
Bij Vijit toch gekozen voor een 1-kamerbungalow, omdat die op het strand staat en fris rook. De tweekamerbungalow had nogal wat regen gehad en stond 2e rij. ach ja, ondertussen ben ik wel gewend aan het gesnurk van Piet. Ik doe gewoon wat wc-papier in m'n oren!
Eenmaal aangekomen trok het open, allemaal blauwe lucht, zon, geweldig! En zo is het nu 4 dagen later nog steeds, dus fijn. De kinderen hebben hier voor het eerst wat boze (Piet) en drif (Suzie)-buien gehad. Suzie krijste op een gegeven moment over het strand "IK WIL NIEIEIEIEIEIEIEIT IETS ALLEEEEEEEEEEEN DOEOEOEOEOEOEOEN!!!!!!" En dan bij de klinkers ging ze over in haar befaamde kopstem.... De kinderen zijn toch wel iets te verwend ondertussen, constante aandacht van papa en mama. Even volhouden en het gaat al iets beter, het zichzelf kunnen vermaken.
De kinderen hebben hier ook een klusje: 's ochtens vegen ze de bungalow, de veranda en kloppen ze de 2 matten uit. Goed geregeld!
Gisteren moesten ze van ons Thais eten. Suzie heeft een hap witte rijst gegeten en 2 cashewnoten. Maar Piet heeft zijn hele omelet met bami opgegeten! We willen iets gaan doen als 'de ene dag Thais, de andere dag weer patat/pizza/pannenkoek. Suzie begint al behoorlijk wat spek te krijgen van iedere dag vettigheid!
Verder hebben ze hier bruin brood met pindakaas, chocopasta, jam... Prima dus!
Wij eten zelf lunch en avondeten Thais, heerlijk!
We zijn aan het proberen vanaf hier met een boot mee te liften naar de Surin eilanden, om wat echt snorkelwerk te gaan doen. Dat is het enige wat hier niet echt kan. Tot nu toe nog zonder succes. Morgen gaan we bedenken wat we gaan doen. Via het vaste land (enorme omweg!) naar Surin, of direct door naar Kao Sok National Park.
Nu Piet aan het woord:
"ik vond het allerleukst dat papa me ging helpen met het oefenen met zwemles. Ik heb heel veel kreefjes en krabbetjes gezien. En een heel cool piratenschip gezien. En papa was daar bang van. En de krabbetjes maken hele mooie kunstwerken in Thailand om een holletje te maken. En de krabbetjes zijn vooral heel klein. en we hebben heel veel grote krabben gezien. En een krab ging papa aanvallen. Sja, wat zou ik nog verder vertellen... En in het restaurant was heel lekker eten. Maar er was wel heel veel stroomstoring geweest. En het is heel leuk in Thailand. Maar ik word de hele tijd geprikt door de kwalletjes en verbrand door de zon. En nu moet je schrijven 'van piet'. Goed zo, verder hoeft het niet meer."
Goed nieuws, een dronken Engelse gozer waar ik mee heb zitten kletsen (die woont hier zo ongeveer en ik dacht 'die weet hoe het hier werkt') komt ons vertellen dat mister Gao ons morgen wel mee wil nemen op zijn snorkeltrip en ons op Surin af wil zetten voor 8000 bhat. Dat is best veel, maar ja, we zijn er nu en de omweg gaat veel tijd kosten. We moeten mr. Gao nog maar even bellen en wat afdingen, dat de kinderen samen voor 1 persoon doorgaan en zo... dit is duurder dan vliegen naar Chang Mai met z'n vieren!
Ik zit hier nu met een ananasshake aan het strand. Joris en de kinderen zijn aan het zwemmen in de badwaterwarme zee. Ingeplugd, dat wel, wachten al een paar dagen op een werkende router waardoor er wifi zou zijn, maar lang genoeg gewacht en maar even de hoofdkabel van het resort ingeplugd!
het is hier echt fantastisch. In Ranong werden we om half 9 (Thaien zijn echt stipt,alles gaat altijd echt precies op tijd!) opgehaald bij ons hotel door iemand van het Vijit Resort, waar we via de telefoon hadden gereserveerd.
het hotel zat vol gasten die allemaal naar Ko Payam of Ko Chang gingen, of voor een 'visa-run' naar Birma. Bij het ontbijt (toast met jam, eieren, oploskoffie, sinaasappelsap die lang op zich liet wachten en bleek te worden opgehaald dooor iemand op de brommer) kwam een Nederlander (type 'is er iets buiten Amsterdam?') vragen of er cappuchino was en of de sinaasappelsap vers geperst was. Waarop Joris mij vroeg: "zouden de croissants al klaar zijn?" (je moet je voorstellen dat we in een soort zelf in elkaar geknutselde keet zaten). De jongen verstond het houtje touwtje engels natuurlijk niet, waarop hij de keuken in verdween om daar de boel te inspecteren...
Om stipt half 10 ging de boot, een ritje van zo'n 2 uur. Aan de rechterkant was Birma te zien. De kinderen vonden het heel saai op de boot! Onderweg veel wolken, zelfs een spatje regen...
Op Ko Payam zijn geen auto's, dus we moesten met de brommertaxi. Piet voorop bij een kerel, ik achterop met m'n rugzak om. Joris rugzak werd bij iemand anders voorop genomen, Suzie tussenin en Joris achterop. Geen tijd om na te denken, voor je het weet ben je onderweg! Smalle paadjes, gewoon wat betonplaten achter elkaar. En bij iedere bocht even toeteren...
Bij Vijit toch gekozen voor een 1-kamerbungalow, omdat die op het strand staat en fris rook. De tweekamerbungalow had nogal wat regen gehad en stond 2e rij. ach ja, ondertussen ben ik wel gewend aan het gesnurk van Piet. Ik doe gewoon wat wc-papier in m'n oren!
Eenmaal aangekomen trok het open, allemaal blauwe lucht, zon, geweldig! En zo is het nu 4 dagen later nog steeds, dus fijn. De kinderen hebben hier voor het eerst wat boze (Piet) en drif (Suzie)-buien gehad. Suzie krijste op een gegeven moment over het strand "IK WIL NIEIEIEIEIEIEIEIT IETS ALLEEEEEEEEEEEN DOEOEOEOEOEOEOEN!!!!!!" En dan bij de klinkers ging ze over in haar befaamde kopstem.... De kinderen zijn toch wel iets te verwend ondertussen, constante aandacht van papa en mama. Even volhouden en het gaat al iets beter, het zichzelf kunnen vermaken.
De kinderen hebben hier ook een klusje: 's ochtens vegen ze de bungalow, de veranda en kloppen ze de 2 matten uit. Goed geregeld!
Gisteren moesten ze van ons Thais eten. Suzie heeft een hap witte rijst gegeten en 2 cashewnoten. Maar Piet heeft zijn hele omelet met bami opgegeten! We willen iets gaan doen als 'de ene dag Thais, de andere dag weer patat/pizza/pannenkoek. Suzie begint al behoorlijk wat spek te krijgen van iedere dag vettigheid!
Verder hebben ze hier bruin brood met pindakaas, chocopasta, jam... Prima dus!
Wij eten zelf lunch en avondeten Thais, heerlijk!
We zijn aan het proberen vanaf hier met een boot mee te liften naar de Surin eilanden, om wat echt snorkelwerk te gaan doen. Dat is het enige wat hier niet echt kan. Tot nu toe nog zonder succes. Morgen gaan we bedenken wat we gaan doen. Via het vaste land (enorme omweg!) naar Surin, of direct door naar Kao Sok National Park.
Nu Piet aan het woord:
"ik vond het allerleukst dat papa me ging helpen met het oefenen met zwemles. Ik heb heel veel kreefjes en krabbetjes gezien. En een heel cool piratenschip gezien. En papa was daar bang van. En de krabbetjes maken hele mooie kunstwerken in Thailand om een holletje te maken. En de krabbetjes zijn vooral heel klein. en we hebben heel veel grote krabben gezien. En een krab ging papa aanvallen. Sja, wat zou ik nog verder vertellen... En in het restaurant was heel lekker eten. Maar er was wel heel veel stroomstoring geweest. En het is heel leuk in Thailand. Maar ik word de hele tijd geprikt door de kwalletjes en verbrand door de zon. En nu moet je schrijven 'van piet'. Goed zo, verder hoeft het niet meer."
Goed nieuws, een dronken Engelse gozer waar ik mee heb zitten kletsen (die woont hier zo ongeveer en ik dacht 'die weet hoe het hier werkt') komt ons vertellen dat mister Gao ons morgen wel mee wil nemen op zijn snorkeltrip en ons op Surin af wil zetten voor 8000 bhat. Dat is best veel, maar ja, we zijn er nu en de omweg gaat veel tijd kosten. We moeten mr. Gao nog maar even bellen en wat afdingen, dat de kinderen samen voor 1 persoon doorgaan en zo... dit is duurder dan vliegen naar Chang Mai met z'n vieren!
Abonneren op:
Posts (Atom)