Ja ja, dat was ons kado van Karsten en Anneke: 2 nachten in een King excecutive suite in het Millenium Hilton!! We hadden eigenlijk ook nog een upgrade naar een suite met twee slaapkamers, maar daar moesten we tot 2 uur op wachten toen we na een nachtbusreis nogal sjofel aankwamen om half 8 's ochtends. Hier konden we gelijk in en laten we eerlijk zijn, deze suite is ongeveer de grootte van ons huis thuis! maar dan op de 27e verdieping (waar je alleen met de lift kan stoppen als je je excecutive pasje in de lift steekt!) met ronde ramen met daarachter bangkok en de rivier. Echt fantastisch. Op de vierde verdieping is een zwembad op het dak en op de 31e verdieping is een award winning 360 degrees bar waar wij om 6 uur gratis pre-dinner-cocktails kunnen drinken.
Maar genoeg over het Hilton, bij Ursula was het ook heel gaaf! Na 3 nachten Chiang Daou zijn we weer naar Chiang Mai gegaan in de lokale bus. Voor 40 baht (=1 euro) anderhalf uur in de bus. Prima! Het was 31 december, dus vooral allemaal voorbereidingen voor de nieuwjaarsparty gedaan. Ik ben samen met Ursula op de brommer naar de supermarkt voor buitenlanders geweest. Idioot zeg, je kunt daar gewoon alles kopen! Voor heel veel geld, daar niet van, maar het is er wel! Kersen zelfs. Wijn is hier heel duur, maar gek genoeg is de brut net zo duur. Wat brut ingeslagen en weer op de brommer. Nog van die gigantische rijstpapieren lantaarns gekocht onderweg (ik weet even niet meer de naam ervan) en wat vuurwerk.
Om 7 uur nog meegeweest naar een borrel van een partnerorganisatie van de We Women Foundation met allemaal Birmeze studenten en zo. Leuk om het even te zien en vooral de mensen met wie Ursula en Arjan werken.
Daarna oliebollen gebakken samen met Joris! We hadden een pak oliebollenmix en een busje poedersuiker meegezeuld, dus we moesten er aan geloven. Ze zijn heel goed gelukt! Alle buitenlanders waren erg onder de indruk van hoe lekker ze waren, in tegenstelling vooral tot hoe ze eruit zagen en wat de naam deed vermoeden (oil balls). Binnen no time waren ze op. Gelukkig hadden we er 2 bewaard voor de kinderen! Die hebben we om 12 uur wakker gemaakt. Vlakbij Ursula was een soort wedstrijd tussen professionele vuurwerklui, dus we hadden echt supermooi vuurwerk. En dan al die lampionnen die de lucht in gingen, dat was echt heel bijzonder. Wij hebben er ook 3 opgelaten, samen met de kinderen.
1 januari al vroeg weer op, nou ja, viel mee dit keer, was al 8 uur... 's middags zijn we nog met z'n allen naar een olifantenfarm gegaan. Arjan had een songtaew geregeld voor 600 baht (=12,50) voor 4 uur. Goeie deal! (hij ging alleen we kapot onderweg, maar het mannetje regelde een andere songtaew dus was ook zo weer opgelost) Dat hadden we nog beloofd. Ik kan het niemand aanbevelen, op 1 januari op een olifant te gaan rijden... Je doet het voor je kinderen... Die waren heel erg blij! Eerst olifanten voeren, daarna kijken naar hoe ze worden gewassen in de rivier (wat heel leuk was is dat er in de rivier mensen stonden met opgestroopte broekspijpen, speciaal om de drollen op te vangen in manden). Daarna was er een show waarin men de olifanten de meest onolifantachtige dingen liet doen, als: voetballen, dansen, mondharmonica spelen, schilderijen maken (en dan echt best wel mooie), darten, enz. En daarna het moment supreme: op een olifant! ursula, Arjan en joris gingen lekker in het cafe zitten en ik ging met de kinderen een ritje maken (er moest een volwassene mee). Suzie zei steeds: " ik zit op een olifant" en Piet zat meer stil te genieten.
's Avonds was het tijd om te gaan. Vooral Suzie was ontroostbaar. Tot aan het busstation heeft ze hartverscheurend gesnikt. Gate, een vriendin van Ursula had een hele luxe bus voor ons geboekt. Het was net een vliegtuig, met stewardess die eten en drinken uitdeelde en alles. Hele luxe fauteuils die min of meer in ligstand gingen. Maar ja, het blijft een bus, dus een feest was het niet (ik rook best vaak even een vlaag kots), maar voor een bus best aangenaam.
Gister zijn we naar de Grand Palace geweest. Erg indrukwekkend. Minpuntje was dat joris en ik een hele slechte afspraak hadden gemaakt en elkaar kwijt zijn geraakt (met ieder een kind, maar ik zonder geld/telefoon/schoenen die nog bij een tempel stonden die Joris op zou halen) en we elkaar in de brandende hitte tussen 10duizenden mensen moesten zoeken... Het was daar zo druk, echt niet te geloven.
Joris en de kinderen zijn in het zwembad, ik ga er ook maar eens heen. Vanmiddag gaan we fietsen door china town met Co van Kessel. Lijkt me heel gaaf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten