We zitten nu in de bergen, in Chiang Daou, met Ursuala en Arjan. Het resort Chiang Dao Nest is heel erg mooi: bamboe bungalows en een prachtig aangelegde tuin met allemaal kronkelpaadjes. Vanuit iedere bungalow heb je uitzicht op bergen! We hebben twee bungalows naast elkaar. Er is een grote speelhoek voor kinderen, een zandbak en een zwembad (dat overigens zo koud is nu in december dat je er niet in kan helaas). Het eten is volledig westers, maar dan wel echt zo lekker dat mensen uit de wijde omtrek hier speciaal steak/eend/zalm/enz. komen eten.
26 december zijn we van Phuket naar Chang Mai gevlogen, met Air Asia. Dat was prima! Ursula stopte ons bij aankomst in een songtaeuw en scheurde er zelf vandoor op haar brommer. Bij hun thuis wachtte ons een echte broodmaaltijd met pindakaas, nutella, smeerkaas, enz. Dat was toch wel weer eens een maaltijd zonder moeilijke gezichten en gewoon eten!
's Avonds kwamen er allemaal vrienden van Arjan en Ursula (Thaien, Birmesen, een Oostenrijker, een Kroaat, een schotse, een Amerikaan, ...) en gingen we bbq-en. Lekker zeg!!! Ook heel gezellig.
De volgende dag hebben we een stuk of wat tempels gedaan. Het zijn er zo'n 450 in Chang Mai, wij hebben er denk ik wel zo'n 12 gedaan. De kinderen vonden het ook heel leuk, overal boeddha's zien en zo.
De 28e zijn we met de locale bus naar Chiang Daou gekomen. Dat was echt prima, keurige bus en maar 1,5 uur. Het laatste stukje met de songtauw. Het is hier echt mooi. Het klimaat doet me een beetje denken aan kamperen in de Vogezen: overdag mooi weer, in de zon zelfs best heet, maar 's avonds klappertandend voor de tent (hier dan bungalow). Gelukkig maken ze hier 2 grote vuren waar je omheen kan zitten! Toen de kinderen echt diep sliepen en wij echt verkleumd waren zijn we lekker bij het vuur gaan zitten.
Vandaag om 7 uur weer op (het is zo gek, we hebben niet echt een ritme hier, en de kinderen gaan toch best vaak laat naar bed, maar hun biologische klok is ook in Thailand op Thaise tijd 7 uur helaas...). Weer heerlijk westers ontbeten en toen naar een klooster op een berg gelopen. En daarna nog samen met Arjan en Ursula een "nature trail" gelopen naar een beroemde grot en tempelcomplex. Het klonk een beetje als een bospaadje, maar het was echt hard werken. Door het oerwoud, heel steil en soms ook echt even zoeken waar het pad nu eigenlijk liep! Maar wel mooi en gelukkig inderdaad de beloofde anderhalf uur, zelfs met kinderen en vaak uitrusten (en ruzie maken met Suzie dat ze niet in haar blote buik mocht/echt een stukje zelf moest lopen/blaadjes doen geen zeer dus gewoon doorlopen).
Joris en Ursula hadden geen zin in de grot, dus zijn Arjan, Piet, Suzie en ik erin gegaan. Dat was toch best spannend, met een gids met een olielampjes door soms echt nauwe gaten kruipen. De kinderen vonden het ook geweldig! En nog meer tempels, liggende boeddha's, zittende boeddha's, ze krijgen er geen genoeg van.
Bij thuiskomst is Joris ingestort. De kinderen heb ik opgedragen zichzelf te vermaken want eerlijk gezegd ben ik ook best wel een beetje dood. Arrie en Urrie volgens mij ook wel een beetje...
Morgen nog een dagje hier en overmorgen gaan we weer naar Chiang Mai. Daar oliebollen bakken! (hebben we een pak van meegezeuld, alsmede een busje poedersuiker!)
woensdag 29 december 2010
zaterdag 25 december 2010
Phuket: een heel ander Taai Land (opa Toon-taal)
Leuk hoor, het Golddigger's Resort. Ik zit nu lekker aan het zwembad, ga zometeen maar weer s een shake bestellen, een koffieshake maar weer s denk ik :). De diavoorstelling bovenaan de blog is nu eindelijk een fotoalbum van onszelf! Om de een of andere reden lukt het niet meer om foto's in de blog zelf te plaatsen.
Gisteren hebben we weer 2 brommers gehuurd en hebben we Phuket verkend. Dat is wel heel wat anders dan op Ko Phayam zeg! In plaats van vriendelijke paadjes vierbaans snelwegen... Ik zal er maar niet meer over vertellen met het oog op de opa's en oma's.
We zijn naar een Gibbon Rehabilitation Center geweest, waar je kon lezen waar de opgevangen Gibbons zoal vandaan komen. Uit toeristenbars waar ze whiskey moesten drinken, of uit huizen waar ze als huisdier werden mishandeld omdat ze te agressief waren. Niet om vrolijk van te worden. We hebben er 1 'geadopteerd' voor een jaar, zodat hij weer fijn terug naar het bos begeleid kan worden. Verderop nog even naar een waterval gekeken. Voorbeeld van andere Phuket-toeristen: veel te bruine/rode mannen van middelbare leeftijd die in blote bast, dikke buik op slippers naar de apen en de waterval klepperen met een biertje in de hand...
Verder nog twee grote stempels ( Suzietaal voor tempels) bezocht Andere toeristen: bij de ene stempel met oa de roze olifant (zie foto's) helemaal niemand, de andere was een soort bedevaartoort voor Bhoedistische Chinezen en thaien die daar kwamen bidden en met de 'begraven gouden budha' op de foto gingen met de hele familie.(de budha blijft begraven, want volgens de overlevering is iedereen ziek geworden en dood gegaan die 'm heeft proberen op te graven).
Daarna weer naar het strand! Nu aan het einde van het Nai Yang strand (waar wij zitten). Eerst bij de Black Pearl een mango-marguerita gedronken en toen daarnaast Thais gegeten op het strand. Dat was echt fantastich. De tafels in ieder een eigen bamboe tentje op het strand en daarachter -onder de bomen - werden de heerlijkste dingen klaargemaakt. MMM! (de kinderen aten een hapje wite rijst)
Vandaag mogen de kinderen kiezen wat we gaan doen. Dat is makkelijk: in en om het zwembad. Ze zijn nu lekker in hun stickerboeken aan het plakken (Suzie plakt ze trouwens op haar tijger). Joris en ik lezen en laptoppen wat, dit is pas echt fijn Kertmis vieren! Al zou het natuurlijk nog veel leuker zijn als de familie hier ook was!
10 jaar geleden waren we trouwens ook op het strand, toen in Australië. Ik hoop dat de kinderen vanmiddag ook nog even naar het strand willen, dit is onze laatste dag in het zuiden! Morgenochtend vliegen we om half 11 naar Chang Mai, waar Arrie en Urrie ons komen halen met de songtaew.
Gisteren hebben we weer 2 brommers gehuurd en hebben we Phuket verkend. Dat is wel heel wat anders dan op Ko Phayam zeg! In plaats van vriendelijke paadjes vierbaans snelwegen... Ik zal er maar niet meer over vertellen met het oog op de opa's en oma's.
We zijn naar een Gibbon Rehabilitation Center geweest, waar je kon lezen waar de opgevangen Gibbons zoal vandaan komen. Uit toeristenbars waar ze whiskey moesten drinken, of uit huizen waar ze als huisdier werden mishandeld omdat ze te agressief waren. Niet om vrolijk van te worden. We hebben er 1 'geadopteerd' voor een jaar, zodat hij weer fijn terug naar het bos begeleid kan worden. Verderop nog even naar een waterval gekeken. Voorbeeld van andere Phuket-toeristen: veel te bruine/rode mannen van middelbare leeftijd die in blote bast, dikke buik op slippers naar de apen en de waterval klepperen met een biertje in de hand...
Verder nog twee grote stempels ( Suzietaal voor tempels) bezocht Andere toeristen: bij de ene stempel met oa de roze olifant (zie foto's) helemaal niemand, de andere was een soort bedevaartoort voor Bhoedistische Chinezen en thaien die daar kwamen bidden en met de 'begraven gouden budha' op de foto gingen met de hele familie.(de budha blijft begraven, want volgens de overlevering is iedereen ziek geworden en dood gegaan die 'm heeft proberen op te graven).
Daarna weer naar het strand! Nu aan het einde van het Nai Yang strand (waar wij zitten). Eerst bij de Black Pearl een mango-marguerita gedronken en toen daarnaast Thais gegeten op het strand. Dat was echt fantastich. De tafels in ieder een eigen bamboe tentje op het strand en daarachter -onder de bomen - werden de heerlijkste dingen klaargemaakt. MMM! (de kinderen aten een hapje wite rijst)
Vandaag mogen de kinderen kiezen wat we gaan doen. Dat is makkelijk: in en om het zwembad. Ze zijn nu lekker in hun stickerboeken aan het plakken (Suzie plakt ze trouwens op haar tijger). Joris en ik lezen en laptoppen wat, dit is pas echt fijn Kertmis vieren! Al zou het natuurlijk nog veel leuker zijn als de familie hier ook was!
10 jaar geleden waren we trouwens ook op het strand, toen in Australië. Ik hoop dat de kinderen vanmiddag ook nog even naar het strand willen, dit is onze laatste dag in het zuiden! Morgenochtend vliegen we om half 11 naar Chang Mai, waar Arrie en Urrie ons komen halen met de songtaew.
donderdag 23 december 2010
alweer een ander strand, nu wat meer Noordwijk op z'n Thais
Het plan was 6 dagen op Ko Yao Yai te blijven, aangezien de kinderen het toch wat slecht trekken dat verkassen steeds. Piet zei: "de eerste nacht slaap ik steeds niet zo goed, dan moet ik weer wennen". Suzie denkt bij iedere verhuizing dat we nu dan eindelijk naar Ursjula gaan, of weer naar Utrecht. Piet heeft ook wat heimwee sinds vandaag, praat steeds over wat hij allemaal mist (speelgoed en vriendjes).
Maar goed, we bleken aan de verkeerde kant van het eiland te zitten. Het uitzicht was fantastisch (limestonerotsen overal) en ons huisje ook (nieuw, van hout, met buitenbadkamer (piet: "er zit een gat in de badkamer mama!"). De zee was een soort waddenzee, met modderplaten bij eb en golven en stroming bij vloed. En het strand zat achter een muur, waar bij vloed de golven tegenaan beuken zeg maar. Als je naar dit eiland gaat, ga dan naar de ander kant, naar het Yao yai Resort! Zijn we geweest, supermooi strand en de eigenaar spreekt Nederlands want heeft in een grijs verleden in nederland gewoond. (hij is Frans denk ik?)
Bij eb zit de hele modderplaat vol met krabben, en dan echt hele grote! Die heel hard kunnen lopen! We hadden visnetjes voor Piet en Suzie gekocht en die zijn druk bezig geweest krabben vangen. Zeer verschillende tactieken: Piet ging hard rennen en Suzie legde haar netje op een krabbenhol en ging wachten tot hij naar boven zou komen. Piet had er één en kwam naar me toe en zei dat ik aan de meneer van het resort moest vragen of hij deze voor hem klaar wilde maken. Piet had wel zin in zo'n krab. De meneer zei vervolgens ze niet eetbaar waren. Diep teleurgesteld heeft Piet de krab dan maar weer laten lopen...
Dag 1 op het eiland hebben we 's ochtens gezwommen en 's middags zijn we op 2 brommers het eiland over geweest. Echt niet toeristisch inderdaad hier. Alleen dorpjes met vissers en zo. Wel leuk! We waren echt nog een bezienswaardigheid.
Dag 2 zijn we met een mannetje van het resort met een boot rond gaan varen. We zouden ook snorkelen en ons was verzekerd dat er ook kinderduikbrillen zouden zijn. Dat bleek dus niet het geval te zijn. Typisch! 3x navragen en steeds horen 'yes yes, have mask voor babies'. Het water was ook iets te wild om echt te kunnen snorkelen. Jammer! De tocht was echt fantastisch. Overal eilandjes met geheime ingangen en strandjes. Maar ja, het is wel Phuket/Krabi, dus eenmaal de geheime ingang in en daar lagen dan nog 10 boten vol toeristen! En ook het strandje was een soort Scheveningen qua drukte! Maar dan wel echt fantastisch mooi. Hagelwit, rotsen erom heen, turquoise zee, toch nog wat gestreepte visjes gezien...
Dag 2 's avonds dacht ik wel 'en wat gaan we nu doen?', dus besloten om verder te trekken. We wilden zeker niet meer reizen, dus het moest richting vliegveld zijn. Daar vertrekken we de 26e naar Chang Mai, naar Ursula en Arjan!! Die echt een kerstfeest gaan geven met bbq en allemaal lui!
Lonely Planet erbij en op Travelfish.org gekeken en zo op het Golddigger's Resort gekomen ("for families on a budget" volgens Travelfish) 5 km van het vliegveld, aan het strand. We wilden nu weer eens iets voor de kinderen. Die natuur kan hun gestolen worden en die Thaise cultuur ook. Een zwembad en pizza/patat is wat zij willen. Nou prima, dat hebben ze ook wel weer verdiend.
Toen we wilden betalen bleken beide pinautomaten op het eiland het niet te doen (Joris was op een geleende brommer even heen en weer gescheurd). Betalen met creditcard kon alleen met pin en die weet ik niet... Hoe dan betalen? Daar zijn ze in Thailand heel makkelijk in! Dit gingen we pinnen op Phuket en dan aan de taxichauffeur daar geven en die zou het dan wel weer doorgeven aan Thiwson (het resort op Yao yai).
De reis was voor het eerst echt kort. Eerst in de songtuaew naar de pier (onderweg kwam nog een mannetje op de brommer langszij om onze zonnehoedjes aan te reiken), half uurtje in de speedboot naar Bang Rong (noord-Phuket) en nog een half uurtje in een 'taxi' (vriendje van onze vorige resorteigenaar). Eerst langs 4 pinautomaten en toen naar Golddiggers.
En het is hier eigenlijk best heel erg leuk! Wij zitten in de budgetkamer, een soort ghettoblok met ventilator, aangebouwd aan het eigenlijke resort dat rondom het zwembad is opgezet. Even de openbare weg langs, via het prikkeldraad en we zijn bij onze kamer. We hebben wel een slaapkamer en een woonkamer, dus voor het eerst gescheiden slapen!
Het strand is een dikke 20 minuten lopen en bestaat uit een hele rij strandstoelen met parasols, donkerbruin verbrande Europeanen en verkopers die langs de strandstoelen lopen. Maar er gebeurt wat, dus de kinderen waren blij. En het water is hier fantastisch (het strand ook hoor, vergeleken bij Scheveningen...) Iedere 10 minuten vliegt er een vliegtuig vlak over de zee, dus dat vindt vooral Piet geweldig.
's Avonds voor het eerst echt op het strand gegeten, aan een tafeltje in het zand met onze blote voeten in het zand. De kinderen patat en saté (kip op een stokje) en wij lekkere curries en zo. En een echte cocktail, een Devil nr 1 met thaise kruiden en spijzen MMM!
Het paadje terug was onverlicht met wel veel brommerverkeer, dus dat was een beetje spannend...
Nog twee dagen Phuket en dan zijn de stranddagen voorbij!
NB dat met die foto's lukt opeens niet meer zo goed. We doen ons best!
Maar goed, we bleken aan de verkeerde kant van het eiland te zitten. Het uitzicht was fantastisch (limestonerotsen overal) en ons huisje ook (nieuw, van hout, met buitenbadkamer (piet: "er zit een gat in de badkamer mama!"). De zee was een soort waddenzee, met modderplaten bij eb en golven en stroming bij vloed. En het strand zat achter een muur, waar bij vloed de golven tegenaan beuken zeg maar. Als je naar dit eiland gaat, ga dan naar de ander kant, naar het Yao yai Resort! Zijn we geweest, supermooi strand en de eigenaar spreekt Nederlands want heeft in een grijs verleden in nederland gewoond. (hij is Frans denk ik?)
Bij eb zit de hele modderplaat vol met krabben, en dan echt hele grote! Die heel hard kunnen lopen! We hadden visnetjes voor Piet en Suzie gekocht en die zijn druk bezig geweest krabben vangen. Zeer verschillende tactieken: Piet ging hard rennen en Suzie legde haar netje op een krabbenhol en ging wachten tot hij naar boven zou komen. Piet had er één en kwam naar me toe en zei dat ik aan de meneer van het resort moest vragen of hij deze voor hem klaar wilde maken. Piet had wel zin in zo'n krab. De meneer zei vervolgens ze niet eetbaar waren. Diep teleurgesteld heeft Piet de krab dan maar weer laten lopen...
Dag 1 op het eiland hebben we 's ochtens gezwommen en 's middags zijn we op 2 brommers het eiland over geweest. Echt niet toeristisch inderdaad hier. Alleen dorpjes met vissers en zo. Wel leuk! We waren echt nog een bezienswaardigheid.
Dag 2 zijn we met een mannetje van het resort met een boot rond gaan varen. We zouden ook snorkelen en ons was verzekerd dat er ook kinderduikbrillen zouden zijn. Dat bleek dus niet het geval te zijn. Typisch! 3x navragen en steeds horen 'yes yes, have mask voor babies'. Het water was ook iets te wild om echt te kunnen snorkelen. Jammer! De tocht was echt fantastisch. Overal eilandjes met geheime ingangen en strandjes. Maar ja, het is wel Phuket/Krabi, dus eenmaal de geheime ingang in en daar lagen dan nog 10 boten vol toeristen! En ook het strandje was een soort Scheveningen qua drukte! Maar dan wel echt fantastisch mooi. Hagelwit, rotsen erom heen, turquoise zee, toch nog wat gestreepte visjes gezien...
Dag 2 's avonds dacht ik wel 'en wat gaan we nu doen?', dus besloten om verder te trekken. We wilden zeker niet meer reizen, dus het moest richting vliegveld zijn. Daar vertrekken we de 26e naar Chang Mai, naar Ursula en Arjan!! Die echt een kerstfeest gaan geven met bbq en allemaal lui!
Lonely Planet erbij en op Travelfish.org gekeken en zo op het Golddigger's Resort gekomen ("for families on a budget" volgens Travelfish) 5 km van het vliegveld, aan het strand. We wilden nu weer eens iets voor de kinderen. Die natuur kan hun gestolen worden en die Thaise cultuur ook. Een zwembad en pizza/patat is wat zij willen. Nou prima, dat hebben ze ook wel weer verdiend.
Toen we wilden betalen bleken beide pinautomaten op het eiland het niet te doen (Joris was op een geleende brommer even heen en weer gescheurd). Betalen met creditcard kon alleen met pin en die weet ik niet... Hoe dan betalen? Daar zijn ze in Thailand heel makkelijk in! Dit gingen we pinnen op Phuket en dan aan de taxichauffeur daar geven en die zou het dan wel weer doorgeven aan Thiwson (het resort op Yao yai).
De reis was voor het eerst echt kort. Eerst in de songtuaew naar de pier (onderweg kwam nog een mannetje op de brommer langszij om onze zonnehoedjes aan te reiken), half uurtje in de speedboot naar Bang Rong (noord-Phuket) en nog een half uurtje in een 'taxi' (vriendje van onze vorige resorteigenaar). Eerst langs 4 pinautomaten en toen naar Golddiggers.
En het is hier eigenlijk best heel erg leuk! Wij zitten in de budgetkamer, een soort ghettoblok met ventilator, aangebouwd aan het eigenlijke resort dat rondom het zwembad is opgezet. Even de openbare weg langs, via het prikkeldraad en we zijn bij onze kamer. We hebben wel een slaapkamer en een woonkamer, dus voor het eerst gescheiden slapen!
Het strand is een dikke 20 minuten lopen en bestaat uit een hele rij strandstoelen met parasols, donkerbruin verbrande Europeanen en verkopers die langs de strandstoelen lopen. Maar er gebeurt wat, dus de kinderen waren blij. En het water is hier fantastisch (het strand ook hoor, vergeleken bij Scheveningen...) Iedere 10 minuten vliegt er een vliegtuig vlak over de zee, dus dat vindt vooral Piet geweldig.
's Avonds voor het eerst echt op het strand gegeten, aan een tafeltje in het zand met onze blote voeten in het zand. De kinderen patat en saté (kip op een stokje) en wij lekkere curries en zo. En een echte cocktail, een Devil nr 1 met thaise kruiden en spijzen MMM!
Het paadje terug was onverlicht met wel veel brommerverkeer, dus dat was een beetje spannend...
Nog twee dagen Phuket en dan zijn de stranddagen voorbij!
NB dat met die foto's lukt opeens niet meer zo goed. We doen ons best!
maandag 20 december 2010
Ko Yao Yai: geen stempels meer maar de roep van de moskee
We hebben het niet gedaan, naar Surin. We vonden het veel te duur en we weten niet goed hoe relaxed dat gaat zijn, snorkelen met kinderen die nog niet kunnen zwemmen. Vandaar dat we hebben besloten gelijk door te gaan naar Khao Sok National Park. Dat was een hele reis! Een stuk langer dan we hadden ingeschat. We vertrokken om half 9 op de brommer en waren tegen 4 uur in ons huisje in Khao Sok.
Van de brommer op de speedboot (scheelde 10 euro met de gewone boot, maar was een half uur ipv twee uur, en aangezien de kinderen op een boot zitten heeeeeeeel saai vinden...). En zo wisten we ook zeker dat we de bus van 10.30 konden halen. Op het vaste land in een 'taxi' (dat is hier eigenlijk altijd een particulier die bij verdient) naar het busstation. Daar inderdaad met de bus, overstap in Takua Pah. Daar heeft Joris een Thaise simkaart gescoord voor 100 Baht (=€2,50) inclusief 200 belminuten. Goeie deal! Gelijk gebeld naar Treetops River Huts Resort (gevonden in de LP) en een kamer geboekt voor 700 Baht. De reden was meer dat we dan opgehaald werden bij de weg, waar je met de bus wordt gedropt en dan niet 2 km hoeft te lopen!
Het resort en de kamer waren prima. Het dichtst bij de ingang van het park en ook bij de 'hoofdstraat' met de restaurantjes en de internetcafés en zo. Alleen geen westers ontbijt en boterhammen met jam en zo. Daarvoor gingen we naar een restaurantje iets terug, daar hadden ze zelfs echte cappuchino's! En echte Dutchies, voor de Dutchies. (=bakje yoghurt, met suiker, dus de kinderen vonden het heerlijk). Alles van zuivel in hier van het merk Dutch Windmill trouwens.
Bij het ontbijt de volgende dag ontmoeten we daar een andere Dutchies, met een dochter van 5 (ook met witte haren!) en een zoon van bijna 2. Piet en dat meisje trokken gelijk enorm naar elkaar toe. We hadden allebei het plan naar een waterval in het park te lopen (zo'n 3 km.) en zowel Piet als dat meisje vroegen of we dan niet samen konden gaan. (wel allebei fluisterend tegen de ouders natuurlijk). Goed plan.
Het was een behoorlijke wandeling en dan blijkt wel weer hoe stoer Piet is! Hij loopt het gewoon, net zo snel als de grote mensen, zonder te zeuren. Suzie daarentegen...
Onderweg eerst gezwommen bij een zwemplek in de rivier, daarna door naar de waterval. Mooi hoor! Maar best een zware wandeling met steile helllingen en een slecht pad.
Terug wilden de kinderen absoluut nog geen afscheid nemen, Piet was alweer uitgenodigd door z'n nieuwe vriendinnetje, dus afgesproken om eind van de middag bij hun langs te gaan. Was zeker een kwartier lopen (over een pad waar we later hoorden van twee meisjes dat ze daar bijna op een cobra hadden getrapt), maar kan het iedereen aanbevelen, gave plek! arts riverview lodge Aan de rand van het park, waar veel apen zitten en waar je een zwemplek hebt (de Monkey Hole) met een touw waar je aan kan slingeren. (Volgens Piet was die eigenlijk voor de apen:)). Heel gezellig: zwemmen, bier drinken, o ja, we hebben kinderen, waar zijn ze eigenlijk? Eten, en om een uur of 9 door de stromende regen in het stikdonker over eerder genoemd pad (gelukkig zonder cobra's en met zaklamp) weer naar huis.
De volgende dag, zaterdag, gingen we op een tweedaagse lake & jungle tour in het park. Zaten nog 2 Nederlandse net afgestudeerde dames (type: onze buurmeisjes) en een Ierse jongen in onze groep. Eerst een uur in de songtaew naar het meer en daar anderhalf uur op een longtailboot naar een rij drijvende hutten. Dat was echt heel erg mooi. We gingen eerst zwemmen en lunchen (rijst, heerlijk! De kinderen vonden het maar raar. Piet: 'hoezo kun je hier niet zelf bepalen wat je wilt eten?').
Daarna gingen we hiken in de jungle met de gids. De anderen gingen door een grot, wij konden dat niet ivm de kinderen. Was spannend, met vaak door riviertjes waden en zo. Suzie zat in de rugdrager, Piet heeft alles zelf gelopen, met hulp en vaak hand van de gids. Niet echt dieren gezien, maar wel mooie natuur! Het regende een beetje, wat het regenwoudidee wel echter maakte.
's Avonds weer heerlijk gegeten: curry, hele vis, omelet, glass noodle salad, mmm. De kinderen weer niet gegeten, rare lui. En 's avond op nachtsafari! Spannend hoor, in de boot met een enorm sterke zaklamp op zoek naar dieren. We hebben een luiaard gezien en veel toekans.
Slapen in ons drijvende hutje was heel leuk! En om 7 uur weer in de boot op ochtendsafari. Nu Gibbonaapjes gezien, gaaf hoor. Zwemmen, relaxen, canoën en alweer weg. In de boot over het meer en weer een stuk lopen, over een berg heen. Weer heel mooi! Lunchen en weer naar het vaste land.
Vandaag zijn we naar Ko yao Yai gegaan. Maar een minivan geboekt naar Krabi. Wel zo makkelijk. 2 uurtjes. Daar zagen we gelijk het verschil: we waren nu echt in toeristenland aangekomen. Voor veel geld wilde iemand ons wel naar de pier brengen. (1000 Baht= €25!!) Hij vond het wel vreemd dat we daar heen wilden, daar ging alleen een boot voor locals. Hoezo waren we niet via Phuket gegaan??
En dat klopte wel! Alle andere toeristen die uit de 80 andere minivans kwamen gingen naar Krabi zelf, Ko Lanta, Ko Pi Pi, alleen wij niet. En het was inderdaad een boot met alleen locals erop, allemaale moslims hier. Wel anderen dan in Utrecht! Met veelkleurige hoofddoeken met kraaltjes en pailetten overal. De mensen hier zijn niet zo van het lachen, maar weet niet of dat met moslim te maken heeft?? Wel nog steeds van het even de kinderen aanraken. Aangekomen werd Suzie alweer op de arm genomen door iemand en de kade opgedragen! ze vindt het geweldig.
In een taxi naar het tewson resort (dat had ik geboekt in een zeer moeizaam telefoongesprek). Heel mooi hier! Het weer iets minder, en de zee is weg 's middags, maar aan de foto's te zien gaat het mooi worden hier. Piet trekt het nu echt niet meer dat ik nog steeds aan het typen ben en begint nu echt te stressen dat ik moet helpen met het kunstwerk dat hij met Joris en Suzie op het strand aan het maken is. Grote krabben hier!!!
Zometeen nog wat foto's erbij, tot later!
Van de brommer op de speedboot (scheelde 10 euro met de gewone boot, maar was een half uur ipv twee uur, en aangezien de kinderen op een boot zitten heeeeeeeel saai vinden...). En zo wisten we ook zeker dat we de bus van 10.30 konden halen. Op het vaste land in een 'taxi' (dat is hier eigenlijk altijd een particulier die bij verdient) naar het busstation. Daar inderdaad met de bus, overstap in Takua Pah. Daar heeft Joris een Thaise simkaart gescoord voor 100 Baht (=€2,50) inclusief 200 belminuten. Goeie deal! Gelijk gebeld naar Treetops River Huts Resort (gevonden in de LP) en een kamer geboekt voor 700 Baht. De reden was meer dat we dan opgehaald werden bij de weg, waar je met de bus wordt gedropt en dan niet 2 km hoeft te lopen!
Het resort en de kamer waren prima. Het dichtst bij de ingang van het park en ook bij de 'hoofdstraat' met de restaurantjes en de internetcafés en zo. Alleen geen westers ontbijt en boterhammen met jam en zo. Daarvoor gingen we naar een restaurantje iets terug, daar hadden ze zelfs echte cappuchino's! En echte Dutchies, voor de Dutchies. (=bakje yoghurt, met suiker, dus de kinderen vonden het heerlijk). Alles van zuivel in hier van het merk Dutch Windmill trouwens.
Bij het ontbijt de volgende dag ontmoeten we daar een andere Dutchies, met een dochter van 5 (ook met witte haren!) en een zoon van bijna 2. Piet en dat meisje trokken gelijk enorm naar elkaar toe. We hadden allebei het plan naar een waterval in het park te lopen (zo'n 3 km.) en zowel Piet als dat meisje vroegen of we dan niet samen konden gaan. (wel allebei fluisterend tegen de ouders natuurlijk). Goed plan.
Het was een behoorlijke wandeling en dan blijkt wel weer hoe stoer Piet is! Hij loopt het gewoon, net zo snel als de grote mensen, zonder te zeuren. Suzie daarentegen...
Onderweg eerst gezwommen bij een zwemplek in de rivier, daarna door naar de waterval. Mooi hoor! Maar best een zware wandeling met steile helllingen en een slecht pad.
Terug wilden de kinderen absoluut nog geen afscheid nemen, Piet was alweer uitgenodigd door z'n nieuwe vriendinnetje, dus afgesproken om eind van de middag bij hun langs te gaan. Was zeker een kwartier lopen (over een pad waar we later hoorden van twee meisjes dat ze daar bijna op een cobra hadden getrapt), maar kan het iedereen aanbevelen, gave plek! arts riverview lodge Aan de rand van het park, waar veel apen zitten en waar je een zwemplek hebt (de Monkey Hole) met een touw waar je aan kan slingeren. (Volgens Piet was die eigenlijk voor de apen:)). Heel gezellig: zwemmen, bier drinken, o ja, we hebben kinderen, waar zijn ze eigenlijk? Eten, en om een uur of 9 door de stromende regen in het stikdonker over eerder genoemd pad (gelukkig zonder cobra's en met zaklamp) weer naar huis.
De volgende dag, zaterdag, gingen we op een tweedaagse lake & jungle tour in het park. Zaten nog 2 Nederlandse net afgestudeerde dames (type: onze buurmeisjes) en een Ierse jongen in onze groep. Eerst een uur in de songtaew naar het meer en daar anderhalf uur op een longtailboot naar een rij drijvende hutten. Dat was echt heel erg mooi. We gingen eerst zwemmen en lunchen (rijst, heerlijk! De kinderen vonden het maar raar. Piet: 'hoezo kun je hier niet zelf bepalen wat je wilt eten?').
Daarna gingen we hiken in de jungle met de gids. De anderen gingen door een grot, wij konden dat niet ivm de kinderen. Was spannend, met vaak door riviertjes waden en zo. Suzie zat in de rugdrager, Piet heeft alles zelf gelopen, met hulp en vaak hand van de gids. Niet echt dieren gezien, maar wel mooie natuur! Het regende een beetje, wat het regenwoudidee wel echter maakte.
's Avonds weer heerlijk gegeten: curry, hele vis, omelet, glass noodle salad, mmm. De kinderen weer niet gegeten, rare lui. En 's avond op nachtsafari! Spannend hoor, in de boot met een enorm sterke zaklamp op zoek naar dieren. We hebben een luiaard gezien en veel toekans.
Slapen in ons drijvende hutje was heel leuk! En om 7 uur weer in de boot op ochtendsafari. Nu Gibbonaapjes gezien, gaaf hoor. Zwemmen, relaxen, canoën en alweer weg. In de boot over het meer en weer een stuk lopen, over een berg heen. Weer heel mooi! Lunchen en weer naar het vaste land.
Vandaag zijn we naar Ko yao Yai gegaan. Maar een minivan geboekt naar Krabi. Wel zo makkelijk. 2 uurtjes. Daar zagen we gelijk het verschil: we waren nu echt in toeristenland aangekomen. Voor veel geld wilde iemand ons wel naar de pier brengen. (1000 Baht= €25!!) Hij vond het wel vreemd dat we daar heen wilden, daar ging alleen een boot voor locals. Hoezo waren we niet via Phuket gegaan??
En dat klopte wel! Alle andere toeristen die uit de 80 andere minivans kwamen gingen naar Krabi zelf, Ko Lanta, Ko Pi Pi, alleen wij niet. En het was inderdaad een boot met alleen locals erop, allemaale moslims hier. Wel anderen dan in Utrecht! Met veelkleurige hoofddoeken met kraaltjes en pailetten overal. De mensen hier zijn niet zo van het lachen, maar weet niet of dat met moslim te maken heeft?? Wel nog steeds van het even de kinderen aanraken. Aangekomen werd Suzie alweer op de arm genomen door iemand en de kade opgedragen! ze vindt het geweldig.
In een taxi naar het tewson resort (dat had ik geboekt in een zeer moeizaam telefoongesprek). Heel mooi hier! Het weer iets minder, en de zee is weg 's middags, maar aan de foto's te zien gaat het mooi worden hier. Piet trekt het nu echt niet meer dat ik nog steeds aan het typen ben en begint nu echt te stressen dat ik moet helpen met het kunstwerk dat hij met Joris en Suzie op het strand aan het maken is. Grote krabben hier!!!
Zometeen nog wat foto's erbij, tot later!
woensdag 15 december 2010
Ko Payam, het "ko samui van de jaren 80"
Hallo!
Ik zit hier nu met een ananasshake aan het strand. Joris en de kinderen zijn aan het zwemmen in de badwaterwarme zee. Ingeplugd, dat wel, wachten al een paar dagen op een werkende router waardoor er wifi zou zijn, maar lang genoeg gewacht en maar even de hoofdkabel van het resort ingeplugd!
het is hier echt fantastisch. In Ranong werden we om half 9 (Thaien zijn echt stipt,alles gaat altijd echt precies op tijd!) opgehaald bij ons hotel door iemand van het Vijit Resort, waar we via de telefoon hadden gereserveerd.
het hotel zat vol gasten die allemaal naar Ko Payam of Ko Chang gingen, of voor een 'visa-run' naar Birma. Bij het ontbijt (toast met jam, eieren, oploskoffie, sinaasappelsap die lang op zich liet wachten en bleek te worden opgehaald dooor iemand op de brommer) kwam een Nederlander (type 'is er iets buiten Amsterdam?') vragen of er cappuchino was en of de sinaasappelsap vers geperst was. Waarop Joris mij vroeg: "zouden de croissants al klaar zijn?" (je moet je voorstellen dat we in een soort zelf in elkaar geknutselde keet zaten). De jongen verstond het houtje touwtje engels natuurlijk niet, waarop hij de keuken in verdween om daar de boel te inspecteren...
Om stipt half 10 ging de boot, een ritje van zo'n 2 uur. Aan de rechterkant was Birma te zien. De kinderen vonden het heel saai op de boot! Onderweg veel wolken, zelfs een spatje regen...
Op Ko Payam zijn geen auto's, dus we moesten met de brommertaxi. Piet voorop bij een kerel, ik achterop met m'n rugzak om. Joris rugzak werd bij iemand anders voorop genomen, Suzie tussenin en Joris achterop. Geen tijd om na te denken, voor je het weet ben je onderweg! Smalle paadjes, gewoon wat betonplaten achter elkaar. En bij iedere bocht even toeteren...
Bij Vijit toch gekozen voor een 1-kamerbungalow, omdat die op het strand staat en fris rook. De tweekamerbungalow had nogal wat regen gehad en stond 2e rij. ach ja, ondertussen ben ik wel gewend aan het gesnurk van Piet. Ik doe gewoon wat wc-papier in m'n oren!
Eenmaal aangekomen trok het open, allemaal blauwe lucht, zon, geweldig! En zo is het nu 4 dagen later nog steeds, dus fijn. De kinderen hebben hier voor het eerst wat boze (Piet) en drif (Suzie)-buien gehad. Suzie krijste op een gegeven moment over het strand "IK WIL NIEIEIEIEIEIEIEIT IETS ALLEEEEEEEEEEEN DOEOEOEOEOEOEOEN!!!!!!" En dan bij de klinkers ging ze over in haar befaamde kopstem.... De kinderen zijn toch wel iets te verwend ondertussen, constante aandacht van papa en mama. Even volhouden en het gaat al iets beter, het zichzelf kunnen vermaken.
De kinderen hebben hier ook een klusje: 's ochtens vegen ze de bungalow, de veranda en kloppen ze de 2 matten uit. Goed geregeld!
Gisteren moesten ze van ons Thais eten. Suzie heeft een hap witte rijst gegeten en 2 cashewnoten. Maar Piet heeft zijn hele omelet met bami opgegeten! We willen iets gaan doen als 'de ene dag Thais, de andere dag weer patat/pizza/pannenkoek. Suzie begint al behoorlijk wat spek te krijgen van iedere dag vettigheid!
Verder hebben ze hier bruin brood met pindakaas, chocopasta, jam... Prima dus!
Wij eten zelf lunch en avondeten Thais, heerlijk!
We zijn aan het proberen vanaf hier met een boot mee te liften naar de Surin eilanden, om wat echt snorkelwerk te gaan doen. Dat is het enige wat hier niet echt kan. Tot nu toe nog zonder succes. Morgen gaan we bedenken wat we gaan doen. Via het vaste land (enorme omweg!) naar Surin, of direct door naar Kao Sok National Park.
Nu Piet aan het woord:
"ik vond het allerleukst dat papa me ging helpen met het oefenen met zwemles. Ik heb heel veel kreefjes en krabbetjes gezien. En een heel cool piratenschip gezien. En papa was daar bang van. En de krabbetjes maken hele mooie kunstwerken in Thailand om een holletje te maken. En de krabbetjes zijn vooral heel klein. en we hebben heel veel grote krabben gezien. En een krab ging papa aanvallen. Sja, wat zou ik nog verder vertellen... En in het restaurant was heel lekker eten. Maar er was wel heel veel stroomstoring geweest. En het is heel leuk in Thailand. Maar ik word de hele tijd geprikt door de kwalletjes en verbrand door de zon. En nu moet je schrijven 'van piet'. Goed zo, verder hoeft het niet meer."
Goed nieuws, een dronken Engelse gozer waar ik mee heb zitten kletsen (die woont hier zo ongeveer en ik dacht 'die weet hoe het hier werkt') komt ons vertellen dat mister Gao ons morgen wel mee wil nemen op zijn snorkeltrip en ons op Surin af wil zetten voor 8000 bhat. Dat is best veel, maar ja, we zijn er nu en de omweg gaat veel tijd kosten. We moeten mr. Gao nog maar even bellen en wat afdingen, dat de kinderen samen voor 1 persoon doorgaan en zo... dit is duurder dan vliegen naar Chang Mai met z'n vieren!
Ik zit hier nu met een ananasshake aan het strand. Joris en de kinderen zijn aan het zwemmen in de badwaterwarme zee. Ingeplugd, dat wel, wachten al een paar dagen op een werkende router waardoor er wifi zou zijn, maar lang genoeg gewacht en maar even de hoofdkabel van het resort ingeplugd!
het is hier echt fantastisch. In Ranong werden we om half 9 (Thaien zijn echt stipt,alles gaat altijd echt precies op tijd!) opgehaald bij ons hotel door iemand van het Vijit Resort, waar we via de telefoon hadden gereserveerd.
het hotel zat vol gasten die allemaal naar Ko Payam of Ko Chang gingen, of voor een 'visa-run' naar Birma. Bij het ontbijt (toast met jam, eieren, oploskoffie, sinaasappelsap die lang op zich liet wachten en bleek te worden opgehaald dooor iemand op de brommer) kwam een Nederlander (type 'is er iets buiten Amsterdam?') vragen of er cappuchino was en of de sinaasappelsap vers geperst was. Waarop Joris mij vroeg: "zouden de croissants al klaar zijn?" (je moet je voorstellen dat we in een soort zelf in elkaar geknutselde keet zaten). De jongen verstond het houtje touwtje engels natuurlijk niet, waarop hij de keuken in verdween om daar de boel te inspecteren...
Om stipt half 10 ging de boot, een ritje van zo'n 2 uur. Aan de rechterkant was Birma te zien. De kinderen vonden het heel saai op de boot! Onderweg veel wolken, zelfs een spatje regen...
Op Ko Payam zijn geen auto's, dus we moesten met de brommertaxi. Piet voorop bij een kerel, ik achterop met m'n rugzak om. Joris rugzak werd bij iemand anders voorop genomen, Suzie tussenin en Joris achterop. Geen tijd om na te denken, voor je het weet ben je onderweg! Smalle paadjes, gewoon wat betonplaten achter elkaar. En bij iedere bocht even toeteren...
Bij Vijit toch gekozen voor een 1-kamerbungalow, omdat die op het strand staat en fris rook. De tweekamerbungalow had nogal wat regen gehad en stond 2e rij. ach ja, ondertussen ben ik wel gewend aan het gesnurk van Piet. Ik doe gewoon wat wc-papier in m'n oren!
Eenmaal aangekomen trok het open, allemaal blauwe lucht, zon, geweldig! En zo is het nu 4 dagen later nog steeds, dus fijn. De kinderen hebben hier voor het eerst wat boze (Piet) en drif (Suzie)-buien gehad. Suzie krijste op een gegeven moment over het strand "IK WIL NIEIEIEIEIEIEIEIT IETS ALLEEEEEEEEEEEN DOEOEOEOEOEOEOEN!!!!!!" En dan bij de klinkers ging ze over in haar befaamde kopstem.... De kinderen zijn toch wel iets te verwend ondertussen, constante aandacht van papa en mama. Even volhouden en het gaat al iets beter, het zichzelf kunnen vermaken.
De kinderen hebben hier ook een klusje: 's ochtens vegen ze de bungalow, de veranda en kloppen ze de 2 matten uit. Goed geregeld!
Gisteren moesten ze van ons Thais eten. Suzie heeft een hap witte rijst gegeten en 2 cashewnoten. Maar Piet heeft zijn hele omelet met bami opgegeten! We willen iets gaan doen als 'de ene dag Thais, de andere dag weer patat/pizza/pannenkoek. Suzie begint al behoorlijk wat spek te krijgen van iedere dag vettigheid!
Verder hebben ze hier bruin brood met pindakaas, chocopasta, jam... Prima dus!
Wij eten zelf lunch en avondeten Thais, heerlijk!
We zijn aan het proberen vanaf hier met een boot mee te liften naar de Surin eilanden, om wat echt snorkelwerk te gaan doen. Dat is het enige wat hier niet echt kan. Tot nu toe nog zonder succes. Morgen gaan we bedenken wat we gaan doen. Via het vaste land (enorme omweg!) naar Surin, of direct door naar Kao Sok National Park.
Nu Piet aan het woord:
"ik vond het allerleukst dat papa me ging helpen met het oefenen met zwemles. Ik heb heel veel kreefjes en krabbetjes gezien. En een heel cool piratenschip gezien. En papa was daar bang van. En de krabbetjes maken hele mooie kunstwerken in Thailand om een holletje te maken. En de krabbetjes zijn vooral heel klein. en we hebben heel veel grote krabben gezien. En een krab ging papa aanvallen. Sja, wat zou ik nog verder vertellen... En in het restaurant was heel lekker eten. Maar er was wel heel veel stroomstoring geweest. En het is heel leuk in Thailand. Maar ik word de hele tijd geprikt door de kwalletjes en verbrand door de zon. En nu moet je schrijven 'van piet'. Goed zo, verder hoeft het niet meer."
Goed nieuws, een dronken Engelse gozer waar ik mee heb zitten kletsen (die woont hier zo ongeveer en ik dacht 'die weet hoe het hier werkt') komt ons vertellen dat mister Gao ons morgen wel mee wil nemen op zijn snorkeltrip en ons op Surin af wil zetten voor 8000 bhat. Dat is best veel, maar ja, we zijn er nu en de omweg gaat veel tijd kosten. We moeten mr. Gao nog maar even bellen en wat afdingen, dat de kinderen samen voor 1 persoon doorgaan en zo... dit is duurder dan vliegen naar Chang Mai met z'n vieren!
verhaal weg...
dat is jammer zeg... een heel verhaal, zit hier zo'n anderhalf uur te schrijven...
kwam neer op:
het is hier geweldig! Ko Payam is echt een paradijslijk eiland. morgen waarschijnlijk mee naar Ko Surin.
Nu eten. Ga een andere keer het hele verhaal wel nog een keer typen! Of vertellen als we weer thuis zijn...
kwam neer op:
het is hier geweldig! Ko Payam is echt een paradijslijk eiland. morgen waarschijnlijk mee naar Ko Surin.
Nu eten. Ga een andere keer het hele verhaal wel nog een keer typen! Of vertellen als we weer thuis zijn...
zaterdag 11 december 2010
Regen?!?
Dat hadden we niet afgesproken?!?
ja sorry, daar ben ik alweer. Zit op het balkon voor onze kamer, de kinderen op 1 oor, m'n boek heb ik al lang weer uit...
Vandaag zijn we gestrand in Ranong, op weg naar Ko Phayam. Het is vrijdagavond, alle cafés zitten vol me Thaien die luidkeels karaokeën. het begint nu toch wel echt hard te regenen, m'n tenen worden nat!
Vanochtend dan toch maar ons resort verlaten, ook al was het daar fijn met mooi weer en was de voorspelling voor zuidelijker niet zo. We zijn door het resort (tegen betaling dan wel natuurlijk) naar het busstation van Pranburi gebracht. Daar werd druk gebeld voor ons naar diverse bussen en na zo'n 20 minuten stopte de doorgaande bus naar Phuket en werden wij ingeladen. De achterbank was vrij, dus we zaten best ruim! De kinderen hadden goede zin, Suzie was zoals gewoonlijk liedjes voor ons aan het zingen en piet ging Mario op zijn DS spelen. Binnen no-time waren we in (ik ga ondertussen even schuin zitten ivm de tropische bui!) Chumphon. Onderweg stopten we bij een wegrestaurant waar we een lekkere maaltijd kregen! En dat alles voor 700 Bhat. (Piet heeft alleen de witte rijst gegeten, Suzie nix) Op de kaart was het nog maar een klein stukje naar Ranong. Mm, dat het een bergweg was hadden we niet bedacht. Suzie zat bij Joris op schoot en kotste zo ineens zichzelf, Joris en ook een deel van Piet onder...
Suzie maar uitgekleed, alles zo goed en zo kwaad als dat ging in een slingerende bus schoongepoetst met toetenboeners. De rest hebben we uitgezeten, in vrij zure lucht, Suzie in slechts haar onderbroek.
het was niet meer ver gelukkig en verder is er niet meer gekotst.
We gaan naar bed, dit is niet leuk meer!!
Voor morgen hopen we op goed weer! we hebben in ieder geval een luxe bungalow met 2 slaapkamers geboekt, bij Vijit Bungalows. Ziet er goed uit!
Morgenochtend om 8.30 worden we hier opgehaald door een taxi naar de pier, dan 2 uur op de boot, dan nog op een motortaxi (??) en dan zijn we er.
Tot later!
ja sorry, daar ben ik alweer. Zit op het balkon voor onze kamer, de kinderen op 1 oor, m'n boek heb ik al lang weer uit...
Vandaag zijn we gestrand in Ranong, op weg naar Ko Phayam. Het is vrijdagavond, alle cafés zitten vol me Thaien die luidkeels karaokeën. het begint nu toch wel echt hard te regenen, m'n tenen worden nat!
Vanochtend dan toch maar ons resort verlaten, ook al was het daar fijn met mooi weer en was de voorspelling voor zuidelijker niet zo. We zijn door het resort (tegen betaling dan wel natuurlijk) naar het busstation van Pranburi gebracht. Daar werd druk gebeld voor ons naar diverse bussen en na zo'n 20 minuten stopte de doorgaande bus naar Phuket en werden wij ingeladen. De achterbank was vrij, dus we zaten best ruim! De kinderen hadden goede zin, Suzie was zoals gewoonlijk liedjes voor ons aan het zingen en piet ging Mario op zijn DS spelen. Binnen no-time waren we in (ik ga ondertussen even schuin zitten ivm de tropische bui!) Chumphon. Onderweg stopten we bij een wegrestaurant waar we een lekkere maaltijd kregen! En dat alles voor 700 Bhat. (Piet heeft alleen de witte rijst gegeten, Suzie nix) Op de kaart was het nog maar een klein stukje naar Ranong. Mm, dat het een bergweg was hadden we niet bedacht. Suzie zat bij Joris op schoot en kotste zo ineens zichzelf, Joris en ook een deel van Piet onder...
Suzie maar uitgekleed, alles zo goed en zo kwaad als dat ging in een slingerende bus schoongepoetst met toetenboeners. De rest hebben we uitgezeten, in vrij zure lucht, Suzie in slechts haar onderbroek.
het was niet meer ver gelukkig en verder is er niet meer gekotst.
We gaan naar bed, dit is niet leuk meer!!
Voor morgen hopen we op goed weer! we hebben in ieder geval een luxe bungalow met 2 slaapkamers geboekt, bij Vijit Bungalows. Ziet er goed uit!
Morgenochtend om 8.30 worden we hier opgehaald door een taxi naar de pier, dan 2 uur op de boot, dan nog op een motortaxi (??) en dan zijn we er.
Tot later!
vrijdag 10 december 2010
roze dolfijnen
We zitten nog steeds in het Dolphine Bay Resort. We hebben nu 5 dagen echt resort gedaan, best fijn!
Maandag 6 kwamen we dus aan, zonder onze tassen...
Dinsdag 7 wilden we eerst nix doen, chillen bij het zwembad. 's Middags gingen we toch 2 fietsen huren en zijn we naar het nationaal park Khao Sam Roi Yot gegaan. Was zo'n 10 km, maar in het Thaise weer leek het iets verder. Eerst in het dorpje wat gegeten en toen op weg naar de meest gefotografeerde grot van Thailand. De rugdrager was nog onderweg, dus joris met Suzie op zijn nek een berg over met hele steile ongelijke trapjes. Daarna kwam nog zo'n klim! Bikkel Piet heeft het helemaal zelf gedaan, een kilometer steil klimmen. Stoer! Joris was ook erg stoer met Suzie op zijn nek.
Onderweg zelfs aapjes gezien! De grot was heel mooi, met een tempel erin. Op de terugweg gingen we na de afdaling even wat drinken en werd ons gevraagd of we met de boot terug wilden. Zeker wel! met een jetlag 2 bergen over in de hitte was toch wel wat.
Suzie noemde het later 'de springende boot' en dat klopte wel. De zee was erg ruig namelijk. Piet werd gelukkig stevig vast gehouden door een Thaise man. Ik kreeg een golf over me heen, dus kwam zeiknat aan.Nat dus weer op de fiets. Die niet op slot stonden (de verhuurder lachte ons uit toen we om een slot vroegen) en er nog gewoon stonden. Nat en vies kwamen we weer aan bij het resort, waar de receptioniste ons het goede nieuws gaf dat onze tassen er waren!! Eindelijk weer 's wat schoons aan!!
Gister hebben we brommers gehuurd. Dat ging eerst even mis bij mij, waardoor geen van beide kinderen meer bij mij op de brommer wilde (en terecht...). Nadat ik me had bewezen wilde Piet na een tijdje me wel weer een kans geven. Wel zo gezellig! Weer naar het park, nu naar een uitzichtpunt. Echt geweldig!
we hadden nu wel de rugdrager, alleen in de bungalow... Dit was echt gewoon bergbeklimmen. Piet doet het allemaal!
Vandaag (donderdag 10) was weer zo'n dag dat we wilden gaan nixen. Maar ja, als je dan iets hoort over met een boot varen met een lokale visser en dat er vandaag dolfijnen te zien zijn... Met de boot dus maar, naar Apeneiland. Daar zat welgeteld 1 aap ons op te wachten. De kinderen hebben de aap de meegebrachte bananen gevoerd, terwijl de visser zijn best deed meer apen tevoorschijn te laten komen.
Verder gevaren en ja hoor, echte ROZE DOLFIJNEN gezien!! Ook grijze, maar die JOZE DOLFIJNEN waren het natuurlijk helemaal! ("dat is mijn lievelingskleur, joze!"). Heel gaaf.
Dit Dolphine Bay Resort is echt fantastisch. Zwembad, prima bungalows, mooi park, grotten, tempels, strand, roze dolfijnen, apen, schommels en zandbak, heerlijk eten, mmm. Wel aan de top van ons budget, dus hierna wordt het wat minder luxe. tot aan Bangkok dan, maar daarover later meer... (we hebben een kadootje van Karsten en Anneke gekregen :))
Morgen gaan we richting het zuiden, ons doel is Ko Phayam, bij Ranong aan de Andaman kust. Het weer is daar alleen veel minder. Dat is ook de reden dat we hier langer zijn blijven hangen. Maar ja, we willen toch wel wat meer zien dan Dolphin Bay!
Maandag 6 kwamen we dus aan, zonder onze tassen...
Dinsdag 7 wilden we eerst nix doen, chillen bij het zwembad. 's Middags gingen we toch 2 fietsen huren en zijn we naar het nationaal park Khao Sam Roi Yot gegaan. Was zo'n 10 km, maar in het Thaise weer leek het iets verder. Eerst in het dorpje wat gegeten en toen op weg naar de meest gefotografeerde grot van Thailand. De rugdrager was nog onderweg, dus joris met Suzie op zijn nek een berg over met hele steile ongelijke trapjes. Daarna kwam nog zo'n klim! Bikkel Piet heeft het helemaal zelf gedaan, een kilometer steil klimmen. Stoer! Joris was ook erg stoer met Suzie op zijn nek.
Suzie noemde het later 'de springende boot' en dat klopte wel. De zee was erg ruig namelijk. Piet werd gelukkig stevig vast gehouden door een Thaise man. Ik kreeg een golf over me heen, dus kwam zeiknat aan.Nat dus weer op de fiets. Die niet op slot stonden (de verhuurder lachte ons uit toen we om een slot vroegen) en er nog gewoon stonden. Nat en vies kwamen we weer aan bij het resort, waar de receptioniste ons het goede nieuws gaf dat onze tassen er waren!! Eindelijk weer 's wat schoons aan!!
Gister hebben we brommers gehuurd. Dat ging eerst even mis bij mij, waardoor geen van beide kinderen meer bij mij op de brommer wilde (en terecht...). Nadat ik me had bewezen wilde Piet na een tijdje me wel weer een kans geven. Wel zo gezellig! Weer naar het park, nu naar een uitzichtpunt. Echt geweldig!
we hadden nu wel de rugdrager, alleen in de bungalow... Dit was echt gewoon bergbeklimmen. Piet doet het allemaal!
Vandaag (donderdag 10) was weer zo'n dag dat we wilden gaan nixen. Maar ja, als je dan iets hoort over met een boot varen met een lokale visser en dat er vandaag dolfijnen te zien zijn... Met de boot dus maar, naar Apeneiland. Daar zat welgeteld 1 aap ons op te wachten. De kinderen hebben de aap de meegebrachte bananen gevoerd, terwijl de visser zijn best deed meer apen tevoorschijn te laten komen.
Verder gevaren en ja hoor, echte ROZE DOLFIJNEN gezien!! Ook grijze, maar die JOZE DOLFIJNEN waren het natuurlijk helemaal! ("dat is mijn lievelingskleur, joze!"). Heel gaaf.
Dit Dolphine Bay Resort is echt fantastisch. Zwembad, prima bungalows, mooi park, grotten, tempels, strand, roze dolfijnen, apen, schommels en zandbak, heerlijk eten, mmm. Wel aan de top van ons budget, dus hierna wordt het wat minder luxe. tot aan Bangkok dan, maar daarover later meer... (we hebben een kadootje van Karsten en Anneke gekregen :))
Morgen gaan we richting het zuiden, ons doel is Ko Phayam, bij Ranong aan de Andaman kust. Het weer is daar alleen veel minder. Dat is ook de reden dat we hier langer zijn blijven hangen. Maar ja, we willen toch wel wat meer zien dan Dolphin Bay!
maandag 6 december 2010
Wij zijn er, nu onze rugzakken nog!
Ja hoor, we zijn er, in Thailand! het was een beetje spannend, de overstap in Moskou, maar het is gelukt.
Russen zijn erg relaxed is gebleken. Niet heel aardig, ook niet onaardig, gewoon neutraal, en erg relaxed. "o, dat haalt u wel hoor, als het vliegtuig een uur vertraging heeft en u anderhalf uur heeft om over te stappen" en ook weer in Moskou, toen bleek dat we ook nog naar een andere terminal moesten "o, gewoon die kant oplopen, kan niet meer dan 5 minuten zijn" (inclusief douane en security, was natuurlijk veel meer dan 5 minuten). En in het vliegtuig op de vraag of onze bagage ook in dit vliegtuig zat "yes, for sure!"
mmm, in bangkok kwamen ze toch niet voorbij helaas. Maar goed, daarover zometeen meer.
Eenmaal in het vliegtuig had ook dit vliegtuig een uur vertraging, omdat twee gasten voor ons eerst nog door de Russische Marechaussee (schrijf je dit zo?) moesten worden verwijderd.
En toen echt op weg naar Thailand. De kinderen zijn vrij snel lekker in slaap gevallen: piet op de grond en Suzie dwars op twee stoelen. Die werden vlak voor de landing weer wakker. Prima!
We hadden allemaal onze eigen TV dat was ook wel luxe. Joris en ik wat minder geslapen, was gewoon heel erg kort! Om half 2 gingen de lichten al weer aan 'tijd om op te staan!'
Het is nu zo geregeld dat morgen onze rugzakken hier naartoe worden vervoerd. Verder kregen we van Aeroflot compensatie in de vorm van 3000 baht (zo'n 75 euro), dus dat was weer mooi voor een taxi naar Khao Sam Roi Yot (heb ik eerst nog uitspraakles voor gehad eerst bij de balie van Aeroflot en later van de taxiregeldame), zo'n 300 km ten zuiden van Bangkok aan de kust.
En hier zijn we dan, met helemaal nix, alleen onze kleren die we al 3 dagen aan hebben!
Ik heb net bij een schimmig winkeltje naast de weg een tandenborstel en een tube Colgate gekocht, daar doen we met ons vieren maar even mee. En voor de kinderen twee heuse Thaise zwemoutfits. Na zo'n reis konden we het ze niet aandoen ze niet meteen in het zwembad te laten duiken. Suzie in een schattig ensemble met rokje. Foto's komen later, nu ga ik weer even met Joris voor onze superluxe bungalow aan het zwembad met op de achtergrond de zee zitten en een Singha bestellen.
Volgende keer een meer samenhangend verhaal, ben best wel moe.
O ja, ook superlekker gegeten, Thais is toch echt heerlijk! De kinderen patat.
xx Hubertie
Russen zijn erg relaxed is gebleken. Niet heel aardig, ook niet onaardig, gewoon neutraal, en erg relaxed. "o, dat haalt u wel hoor, als het vliegtuig een uur vertraging heeft en u anderhalf uur heeft om over te stappen" en ook weer in Moskou, toen bleek dat we ook nog naar een andere terminal moesten "o, gewoon die kant oplopen, kan niet meer dan 5 minuten zijn" (inclusief douane en security, was natuurlijk veel meer dan 5 minuten). En in het vliegtuig op de vraag of onze bagage ook in dit vliegtuig zat "yes, for sure!"
mmm, in bangkok kwamen ze toch niet voorbij helaas. Maar goed, daarover zometeen meer.
Eenmaal in het vliegtuig had ook dit vliegtuig een uur vertraging, omdat twee gasten voor ons eerst nog door de Russische Marechaussee (schrijf je dit zo?) moesten worden verwijderd.
En toen echt op weg naar Thailand. De kinderen zijn vrij snel lekker in slaap gevallen: piet op de grond en Suzie dwars op twee stoelen. Die werden vlak voor de landing weer wakker. Prima!
We hadden allemaal onze eigen TV dat was ook wel luxe. Joris en ik wat minder geslapen, was gewoon heel erg kort! Om half 2 gingen de lichten al weer aan 'tijd om op te staan!'
Het is nu zo geregeld dat morgen onze rugzakken hier naartoe worden vervoerd. Verder kregen we van Aeroflot compensatie in de vorm van 3000 baht (zo'n 75 euro), dus dat was weer mooi voor een taxi naar Khao Sam Roi Yot (heb ik eerst nog uitspraakles voor gehad eerst bij de balie van Aeroflot en later van de taxiregeldame), zo'n 300 km ten zuiden van Bangkok aan de kust.
En hier zijn we dan, met helemaal nix, alleen onze kleren die we al 3 dagen aan hebben!
Ik heb net bij een schimmig winkeltje naast de weg een tandenborstel en een tube Colgate gekocht, daar doen we met ons vieren maar even mee. En voor de kinderen twee heuse Thaise zwemoutfits. Na zo'n reis konden we het ze niet aandoen ze niet meteen in het zwembad te laten duiken. Suzie in een schattig ensemble met rokje. Foto's komen later, nu ga ik weer even met Joris voor onze superluxe bungalow aan het zwembad met op de achtergrond de zee zitten en een Singha bestellen.
Volgende keer een meer samenhangend verhaal, ben best wel moe.
O ja, ook superlekker gegeten, Thais is toch echt heerlijk! De kinderen patat.
xx Hubertie
Abonneren op:
Posts (Atom)